Onderzoek naar toekomst dorpskerk Sebaldeburen
SEBALDEBUREN. De toekomst van de hervormde gemeente in het Groningse Sebaldeburen is verre van rooskleurig. Twintig kerkgangers bezoeken de diensten, de laatste ouderlingen zijn genoodzaakt te stoppen, de predikant gaat bijna met emeritaat en er is geen jeugdwerk.
Reden genoeg voor de Geert-Jan Smedingstichting om een onderzoek in te stellen met als centrale vraag: Welke sleutels zijn er nodig om te voorkomen dat de dorpskerk van Sebaldeburen op slot gaat?
Ds. G. de Fijter, van 1979 tot 1981 predikant in Sebaldeburen, is voorzitter van de Smedingstichting. Prof. dr. H. de Roest van de Protestantse Theologische Universiteit (PThU) en haar onderzoeksplatform Connecting Churches and Cultures (CCC) en prof. dr. J. Hoek van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) leiden het onderzoek, dat door drie studenten en een onderzoeker wordt uitgevoerd.
Dorothée Berensen-Peppink is de onderzoeker en coördinator van het project. Zij legt uit wat het „participerende onderzoek” dat in april van start ging, inhoudt. Het betekent dat het onderzoek zelf er al voor moet zorgen dat er initiatieven ontstaan en dat er mensen aan elkaar gekoppeld worden die iets voor de toekomst van de dorpskerkgemeenschap kunnen betekenen.
Berensen: „De onderzoekers zullen fietsend huis aan huis langs de 600 dorpelingen van Sebaldeburen gaan om hun te vragen welke waarde zij hechten aan het voortbestaan van de dorpskerk en wat er voor hen nodig is om hun band met de dorpskerk te versterken.” De fietsen zijn door de stichting ter beschikking gesteld.
Hoe weet u dat deze aanpak werkt?
Ds. De Fijter: „Het is de ervaring van het CCC dat mensen het op prijs stellen als je langskomt. Dat werkt al samenbindend. Ze vinden het mooi dat de kerk zo veel moeite doet, dat ze je opzoekt. En daardoor raken zij bij het proces betrokken.”
Bij het onderzoek worden niet alleen de 117 leden van de dorpskerkgemeente –die deels confessioneel van aard is en deels een Gereformeerde Bondssignatuur draagt– betrokken, aldus ds. De Fijter. „In het nabijgelegen Lutjegast sloot de christelijke gereformeerde kerk een paar jaar geleden haar deuren. In de jaren negentig werd de gereformeerde kerk in Sebaldeburen opgeheven. En in Boerakker, ook vlak bij Sebaldeburen, vond een scheuring plaats in de plaatselijke gereformeerde kerk vrijgemaakt. De vraag is: Hoe kunnen deze christenen elkaar helpen? Daar kun je ingewikkeld over doen, maar als we elkaar vinden in de belijdenis van Nicea, is het goed.”
Betekent dit dat u ook samenwerking gaat zoeken met rooms-katholieken in de omgeving?
„Daar hebben we eerlijk gezegd nog niet over gesproken, maar mij lijkt dat een stap te ver. Verder zijn er ook niet veel rooms-katholieke kerken in de omgeving. Wat ik wil zeggen, is dat we niet moeten proberen om koste wat het kost alleen ons eigen winkeltje overeind te houden. Het zou mooi zijn als we samen proberen het Evangelie aan komende generaties door te geven. Verder is het de vraag of er draagvlak is om de dorpskerk van Sebaldeburen te behouden, en zo ja in welke vorm dan.”
Het onderzoek duurt één jaar. Afgesproken is dat er in dit najaar in overleg met de kerkenraad, alvast gestart wordt met een pilotactiviteit om te zien of de gewenst verbinding tussen de dorpelingen inderdaad tot stand komt. Uiteindelijk sluit het project in maart 2015 af met een onderzoeksrapport met concrete aanbevelingen voor de dorpskerk van Sebaldeburen.
Geert-Jan Smedingstichting steunt onderzoek
De Geert-Jan Smedingstichting zet zich in voor het voortbestaan van de dorpskerk in Sebaldeburen. De stichting is opgericht door de ouders van Geert-Jan Smeding, die hun enige zoon verloren bij een auto-ongeluk in de tijd dat ds. G. de Fijter er predikant was. De predikant, die de begrafenis leidde en contact bleef houden met het ouderpaar, werd in 2000 gevraagd voorzitter van de stichting te worden. Hij moet erop toezien dat het vermogen dat de familie erin stopte in stand blijft, terwijl tegelijkertijd de kerk in Sebaldeburen met het geld wordt ondersteund. In april startte het onderzoek ”Krimpend, maar toch vitaal?”, gesponsord door de stichting.