Kritiek op de regering is verboden en tegenstanders worden gearresteerd. De dienstplicht kan voor mensen oplopen tot 10 jaar en drijft veel mensen op de vlucht, die bepaald niet zonder gevaren is. Aan de grenzen wordt geschoten op mensen die proberen het land uit te komen. Mensen die gepakt worden, krijgen zware straffen. Alleen met een uitreisvisum kunnen Eritreeërs hun land verlaten, maar dat krijgen ze in de praktijk bijna nooit.

President Isaias Afewerki regeert al tientallen jaren met ijzeren vuist. Al voor de onafhankelijkheid in 1993, die via een referendum tot stand kwam, was hij de feitelijke leider van de regio in het noorden van Ethiopië. Tientallen jaren was er een uiterst bloedige strijd uitgevochten voor onafhankelijkheid en in 1998 was het opnieuw raak. In een 2 jaar durende oorlog sneuvelden tienduizenden militairen van beide landen. In 2000 kwamen de kemphanen een bestand overeen, met een door VN-troepen bewaakte bufferzone. Nederland leverde een belangrijke bijdrage aan die missie (UNMEE) met meer dan 1100 militairen.

De oorlogen hebben Eritrea naar de rand van de afgrond gedreven. Volgens VN-schattingen uit 2011 had 70 procent van de bevolking moeite om voldoende voedsel bijeen te scharrelen. De regering claimt dat het land zelfvoorzienend is en wijst voedselhulp af.

Amerikaanse diplomaten zijn volgens Wikileaks-documenten vernietigend over Afewerki en zijn eenpartijstaat. „Jonge Eritreeërs vluchten in grote aantallen, de economie lijkt in een dodelijke neerwaartse spiraal te zijn beland, de gevangenissen stromen over en de krankzinnige dictator blijft wreed en grillig”, schetste de Amerikaanse ambassadeur in Asmara de situatie in het land.