In de lezing maakte ze een actuele vertaling van de boodschap van de 18e-eeuwse Ier John Philpot: eeuwige waakzaamheid is de prijs van de vrijheid. Zij benadrukte in haar toespraak vooral de verantwoordelijkheid die iedereen daarin moet nemen.

„In plaats van scepsis en desinteresse is het van cruciaal belang dat elke generatie haar eigen nieuwe energie en betrokkenheid meegeeft aan vernieuwingen, aan verantwoordelijkheid en aan Philpots eeuwige waakzaamheid”, aldus Robinson. Zij zag elementen daarvan in de Occupy-beweging in de nasleep van de financiële crisis, en in de protesten van de Arabische Lente.

„Maar bereiden onze scholen en universiteiten, jongerenclubs en andere verbanden, onze jeugd er voldoende op voor om haar plaats op te eisen?”, vroeg ze zich af. Zij vindt het noodzakelijk dat dat wel gebeurt, omdat iedereen een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid heeft, alleen al vanwege het simpele feit dat we behoren tot één wereldgemeenschap en dat we verantwoordelijk zijn voor wat er binnen die gemeenschap gebeurt.

„Mensenrechten zijn niet alleen een doel waarnaar we voor onszelf streven. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens verplicht hen die die rechten inmiddels hebben, zich ervoor in te zetten dat anderen die ook krijgen”, aldus Robinson. Tegelijkertijd constateerde ze dat er politieke groeperingen in opkomst zijn die appelleren aan vijandigheid tegenover wie anders is, aan angst en kortetermijnbelang. Toch is het volgens haar de Europese Unie die, met al haar onvolkomenheden, het fundament vormt van bijna 70 jaar van vrede en welvaart.