Het onderzoeksinstituut bekeek per land welk percentage van de bevolking in 2010 deel uitmaakte van ofwel een van de vijf wereldwijd erkende religies –boeddhisme, christendom, hindoeïsme, islam en jodendom– of van een van de drie andere groepen: de niet-religieuzen (onder wie agnosten), aanhangers van traditionele (volks)religies, en aanhangers van overige godsdiensten.

Hoe dichter de groepen in een land getalsmatig bij elkaar liggen, hoe meer punten het land krijgt in de plaats op de ranglijst. In Singapore, waar volgens het onderzoek de grootste religieuze diversiteit te vinden is, is 34 procent van de bevolking boeddhist, 18 procent christen, 14 procent moslim en 5 procent hindoe. Niet-gelovigen zijn goed voor 16 procent, de aanhangers van overige godsdiensten voor 10 procent en die van traditionele religies voor 2 procent. Landen die evenals Singapore zeer hoog eindigen in de index zijn Taiwan, Vietnam, Zuid-Korea, China, Hongkong en het Afrikaanse Guinee-Bissau, Togo, Ivoorkust, Benin en Mozambique.

Europa is minder religieus divers, maar veel Europese landen nemen desondanks een hoge positie op de lijst in. Nederland heeft zijn zeventiende plaats te danken aan het evenwicht tussen christenen (iets meer dan 50 procent, aldus het onderzoek) en niet-religieuzen (ruim 42 procent). Ook de Nederlandse moslims (6 procent) leggen gewicht in de schaal. Ter vergelijking: Frankrijk eindigde op de 25e plaats met 63 procent christenen, 28 procent niet-religieuzen en 
8 procent moslims.

Noord-Amerika neemt een middelmatige plaats in als het gaat om religieuze diversiteit. De Verenigde Staten staan 68e in de index. Een flinke meerderheid van de bevolking, 78 procent, noemt zich christen. Van de zeven andere categorieën claimen alleen de niet-religieuzen een substantieel deel van 16 procent. Het christelijke Latijns-Amerika en het islamitische Midden-Oosten hebben een kleine diversiteit. Onder aan de lijst staan onder meer Marokko, Roemenië, Iran en Vaticaanstad.