Dat blijkt uit de studie ”Sisters in islam” waarop Vanessa Vroon-Najem woensdag aan de Universiteit van Amsterdam promoveert. De antropologe deed in de jaren 2006 tot 2011 onderzoek naar vrouwen in de regio Amsterdam die zich bekeerden tot de islam. Ze bekeek onder meer hoe deze vrouwen omgingen met spanningen rond hun bekering.

Spanningen in het dagelijks leven bleken met name samen te hangen met zichtbare veranderingen op het gebied van kleding, voedsel, het zich onthouden van alcohol of omgang met de andere sekse. Nederlandse vrouwen die moslim worden, krijgen al gauw het stempel ”buitenlander”, aldus Vroon-Najem. „Bekering tot de islam lijkt dan een radicale verandering en breuk met het verleden. Uit mijn onderzoek blijkt echter dat er vraagtekens gezet kunnen worden bij deze manier van kijken. Bekering bleek vaak een langzaam proces en het exacte moment was niet altijd duidelijk.”

Uit het onderzoek van de Amsterdamse promovenda komt verder naar voren dat de bekeerde vrouwen een persoonlijk transformatieproces doormaken, maar dat ze door hun bekering ook verbonden worden met de 
”ummah”, de wereldgemeenschap van moslims. De bekeerlingen maken vaak een onderscheid tussen cultuur en religie: ze beslissen zelf welke moslimpraktijken ze overnemen.

Blanke Nederlanders die moslim worden, stuiten vaak op onbegrip. „Hun keuze voor een verdachte minderheidsreligie zorgt ervoor dat zij vaak niet langer als deel van de nationale gemeenschap worden gezien”, concludeert Vroon-Najem.

In het Amsterdam Museum is vanaf vrijdag de tentoonstelling ”Bekeerd, moslim worden – moslim zijn” te zien. De expositie, gebaseerd op het onderzoek van Vroon-Najem, brengt het bekeringsproces in beeld. Onderdeel van de tentoonstelling is de fotodocumentaire ”Bekeerd” van Saskia Aukema. Bij uitgeverij Komma/d’jonge Hond verschijnt onder dezelfde titel een boek.

www.amsterdammuseum.nl/bekeerd