Gerrit van L. (38) hoorde een celstraf van drie jaar, waarvan één jaar voorwaardelijk, tegen zich eisen. Die eis was mede ingegeven door het feit dat hij in 2010 al was veroordeeld wegens fraude.

Toen hielp hij een klant van zijn administratiekantoor met vervalste papieren uit de problemen. Ook nu stond hij klanten van zijn kantoor terzijde. Het ging om eenmanszaken die tijdelijk in geldnood verkeerden. Van L. schoot vele tonnen voor en gebruikte daar het geld van Iris voor. In januari 2007 boekte hij het eerste bedrag over.

Medio 2012 kwam het nieuwe bestuur achter de fraude. Van L. besloot meteen openheid van zaken te geven. Hij sloot een overeenkomst met het bestuur om het grootste deel van het gefraudeerde bedrag terug te betalen.

De rechters wilden weten waarom Van L. de feiten pleegde, terwijl hij een gewaarschuwd man was. Volgens zijn raadsman zat Van L. al in de problemen toen hij in 2010 werd veroordeeld. „Ik zag de weg terug niet meer”, aldus Van L.

Uit verklaringen van Van L.’s klanten blijkt dat de boekhouder met leningen eigen fouten probeerde te repareren. De officier van justitie vroeg zich af wat er was gebeurd als het bestuur niet achter de fraude was gekomen. Van L. maakte in die tijd geen aanstalten om te stoppen met zijn praktijken. „Meneer stond terecht voor een fraudezaak, en was ondertussen al bezig met deze strafbare feiten. Dan kun je op je klompen aanvoelen dat een werkstraf niet meer volstaat.”

Van L. vreest een faillissement als hij tot een celstraf wordt veroordeeld. Dan kan hij niet langer voldoen aan de maandelijkse terugbetaling van ruim 1000 euro.

Uitspraak op 11 februari.