„We proberen het aantal meerlingen zo veel mogelijk terug te dringen, en daar slagen we goed in”, zegt Jesper Smeenk, gynaecoloog in het Elisabeth ziekenhuis in Tilburg en samensteller van de cijfers. „Meerlingenzwangerschappen geven veel vaker complicaties, kinderen worden bijvoorbeeld vaker te vroeg geboren. Met alle gevolgen en kosten van dien.”

Bij ivf-behandelingen worden eicellen van de vrouw in het laboratorium bevrucht met zaadcellen van de man. Daarna worden een of twee embryo’s teruggeplaatst, in de hoop dat daar een zwangerschap uit ontstaat. Er worden nooit meer dan 2 embryo’s teruggeplaatst, maar door splitsing van een van beide embryo’s kunnen er ook drielingen worden geboren na ivf.

In Nederland zijn 13 centra die ivf uitvoeren. Het VUmc in Amsterdam steekt er wat betreft slagingspercentages met kop en schouders bovenuit. Van de 1871 gestarte behandelingen, zijn er 752 geresulteerd in een succesvolle zwangerschap, dat komt neer op een slagingskans van iets meer dan 40 procent. Dat ligt een stuk hoger dan het landelijke gemiddelde van 26,4 procent. Ook het LUMC in Leiden en het Medisch Centrum Kinderwens in Leiderdorp scoren relatief goed: ze hebben allebei een slagingskans van ongeveer 34 procent.

Hoe het komt dat de kans op een baby in deze drie centra hoger is dan elders, is niet duidelijk. „Wel weten we dat een aantal factoren meespeelt zoals de leeftijd en de bmi van de vrouw, en de duur van haar kinderwens”, legt Smeenk uit. Toch zijn de verschillen in de ivf-centra niet alleen door deze factoren te verklaren. „Alle ogen zijn gericht op het VUmc, andere centra willen graag weten hoe ze daar te werk gaan om hun succes te kunnen evenaren. Maar het slagingspercentage is een product van verschillende ingewikkelde factoren. Het is dus niet zo makkelijk om dat zomaar een op een te kopiëren.”