„Het vroor in 1914 dat het kraakte”, zegt secretaris-penningmeester Henk van den Helm. Burgemeester Arie Sigmond, die destijds de scepter zwaaide in de toenmalige gemeente De Werken en Sleeuwijk, was er een groot voorstander dat er een ijsbaan in het dorp kwam. „Hij stond aan de wieg van de vereniging. Toen die in januari 1914 werd opgericht, werd de club Hermine genoemd. Dat was de naam van zijn vrouw.”

Het contact is nooit verbroken, vertelt Van den Helm. „Bij het vijftigjarig jubileum van de vereniging in 1964 bezocht mevrouw Sigmond –haar man was al in 1923 overleden– de receptie. Ze toonde zich zeer verbaasd dat haar naam na al die jaren nog steeds verbonden was aan de club. Tot onze grote verrassing kwam er vrijdag een flinke delegatie van de familie naar de receptie. Mooi dat die band de tand des tijds heeft doorstaan.”

De club kreeg zijn eerste baantje op de plek waar nu het afwateringskanaal ligt en waar destijds waarschijnlijk een molen stond. Rond 1935 verhuisde de vereniging naar het dorp en in de jaren 70 naar de huidige locatie. Naar het park waar ook het zwembad, de tennisbaan en de plaatselijke jeu-de-boulesaccommodatie te vinden zijn. „Het mooiste plekje in de omgeving”, vindt Van den Helm. „Zeker als er sneeuw ligt en de zon schijnt. De baan ligt op een prachtige locatie: veel bomen eromheen, een eilandje in het midden; een genot om daar te schaatsen.”

En dat gebeurt dan ook als Koning Winter regeert. Gemiddeld zijn er zo’n 500 Sleeuwijkers lid van Hermine. Al is dat aantal net zo veranderlijk als het weer. „Na een paar winters zonder ijs blijft alleen de harde kern van leden over. Zodra het gaat vriezen, komt iedereen weer terug. Dan gaat het hard; zeker als gezinnen met drie, vier kinderen zich aanmelden.” Tijdens vorstperioden is de baan van Hermine het middelpunt van het dorp. „Zodra de ijsbaan open is, stromen de mensen hiernaartoe. Het is dan ’s middags en zeker ook ’s avonds, als de baan verlicht is, en op zaterdagen bomvol. Een tent met koek-en-zopie, muziekje erbij –ouderwetse gezelligheid die nooit verveelt.”

Voor het jubileum dook de secretaris in de archieven. Diepte uit de tijd van de Friese doorlopers prachtige verhalen op uit het rijke verleden van de vereniging. Over leden die de Elfstedentocht reden bijvoorbeeld, en de vermaarde ‘spekprijzen’ in de crisisjaren. „Ergens in de winter van 1928 organiseerde het bestuur van Hermine baanwedstrijden. Voor de winnaars lagen er stukken spek klaar. Na afloop stonden alle winnaars hun prijzen af aan de behoeftigen in de gemeente.”

Na het jubileum gaat het bestuur zich richten op de toekomst van Hermine. Eerste doel: het plaatsen van nieuwe lichtmasten. „Een cadeautje aan onze leden; we krijgen subsidie van de gemeente. En als het even kan, gaan we weer wedstrijden organiseren. Maar dan moet het eerst flink gaan vriezen. We volgen de berichten van Piet Paulusma en zijn collega’s op de voet.”