Deze woensdagavond wordt geoefend voor een kerstavond, vanavond in Evangelisch Centrum Rehobôth in Gent. De musici hebben daar drie kwartier voor, omdat na de pauze een kandidaat-dirigent op sollicitatie komt.

Scherzando begint met ”How beautiful are the feet” uit Händels ”Messiah”. Al snel slaat dirigent Benno van Luttikhuizen af: „Graag strak inzetten op het punt waar de hobo begint.” Bij maat 19: „Denk aan het loopje. De baspartij moet daar goed tellen.”

Het in 2006 ontstane christelijk ensemble speelt geestelijke en klassieke muziek en bestaat uit vijf violen, twee cello’s, een dwarsfluit en een hobo. De musici werken mee aan zang- en muziekavonden en zijn elk najaar present bij een bootreis van Amicitia. „Mannen zijn hartelijk welkom”, benadrukken de dames, om een eventueel misverstand weg te nemen.

Na het gedragen ”How beautiful” laat Scherzando zich van een andere kant horen in ”Dochter van Sion” uit het kerstoratorium ”Een nieuw begin” van Johan Bredewout. Een stuk met pit. Van Luttikhuizen kruipt achter de piano om de pianopartij van de resterende stukken voor zijn rekening te nemen. Voortvarend gaan de dames van start. „Probeer als strijkers de blazers te begeleiden”, corrigeert de dirigent. De fluitiste hapert. Gelach. „Het lijkt wel of er rijstkorrels in de fluit zitten.” „Zullen we als strijkers de dynamiek van de fluit volgen?” zegt een violiste.

Het uitgesponnen ”Lord, I stretch my hands to You” van Jay Althouse is wennen na de vlotte Bredewout. De ensembleleden gaan steeds langzamer spelen. „Probeer wel het tempo vast te houden.” In ”The Glorious Medley” van André de Jager remt Van Luttikhuizen de musici juist iets af: „Graag een tikje rustiger.” Even later: „Hier is de toonsoort lastig, maar het moet wel zuiver.” ”Groot is Uw trouw, o Heer” in een arrangement van Dick van Luttikhuizen vormt het slot van de repetitie.

„Een sterke kant van Scherzando? De leden spelen met het hart en proberen gevoel in de muziek te leggen”, zegt violiste Nienke van Meeuwen. Verbeterpunten zijn er ook: „Werken aan de klankkleur en beter letten op de dynamische aanwijzingen van de componist.”

Het is de laatste repetitie van Van Luttikhuizen. Vanwege tijdgebrek neemt hij afscheid. Hij kijkt tevreden terug op de uitstekende sfeer. „Doordat gezelligheid ook een grote rol inneemt tijdens de repetities is het gevaar aanwezig dat Scherzando vooral een gezelschapsclubje wordt en dat zelfstudie onder de leden achterwege blijft. Mijn opvolger doet er goed aan de teugels iets strakker aan te trekken. Ook om het ensemble een niveau hoger te tillen.”

Dit is het vierde deel van een serie over kleine orkesten in de gereformeerde gezindte. Over twee weken deel 5.