Jaarlijks lopen ongeveer 250.000 werknemers gezondheidsschade op door een arbeidsongeluk of een beroepsziekte. Zo’n 10 procent zit na een half jaar nog steeds ziek thuis. Van de 25.000 slachtoffers met extra financiële schade komen er maar 4000 in aanmerking voor enige schadevergoeding.

Bovendien zijn er situaties waarin werknemers gedwongen moeten re-integreren in dezelfde functie waarin ze ziek werden, of terug moesten naar de werkplek die nog steeds onveilig is. Wie zijn schade wil verhalen, moet vaak een zware juridische lijdensweg afleggen, stelt Eshuis.

De compensatie voor beroepsziekten en arbeidsongevallen is momenteel een punt van discussie bij patiëntenorganisaties, vakbeweging, de Sociaal-Economische Raad en de politiek. Ook Eshuis vindt dat er een nieuw systeem moet komen. Hij pleit voor een aparte collectieve verzekering, of een afzonderlijke cao-bepaling. Een werknemers hoeft zo minder ruzie te maken met zijn werkgever en krijgt sneller zijn geld.

Verder wil de promovendus dat de Arbeidsinspectie onwillige bedrijven dwingt om iets aan onveilige situaties op de werkvloer te doen. Hij onderzocht onder meer de beroepsziekte RSI en ontdekte dat na een incident of ziekte er nauwelijks maatregelen worden genomen om de werkplek beter te maken.