De zaak tegen de 68-jarige Jansen wordt de grootste medische strafzaak in de Nederlandse geschiedenis genoemd. De arts vertelde meerdere patiënten dat ze alzheimer hadden en liet ze het zware medicijn Exelon slikken. Achteraf bleken deze mensen helemaal geen alzheimer te hebben.

De rechtbank heeft flink de tijd genomen voor deze grote zaak, maar liefst 16 zittingsdagen inclusief 12 uitloopdagen. Jansen zelf was iedere dag aanwezig en nam meerdere keren uitgebreid het woord. Tot een schuldbekentenis kwam het echter niet. Omzichtig gaf hij toe dat „met de kennis van nu” de diagnoses „wellicht anders gesteld” zouden worden. Ja, hij vindt het verschrikkelijk wat zijn patiënten is overkomen, maar hij vindt ook dat het hem niet aan te rekenen valt.

De diverse deskundigen die tijdens de zaak hun visie gaven, oordeelden keihard over de diagnoses. „Dit is pseudowetenschap over de rug van patiënten”, zei een van hen zelfs. Hij sprak van „slordige, hapsnap gestelde diagnoses”.

Maar de vraag blijft in hoeverre een arts of andere hulpverlener strafbaar is en mogelijk de gevangenis in moet als hij verkeerde diagnoses stelt. Normaal oordeelt het Medisch Tuchtcollege over mogelijke fouten van artsen. Tegen Jansen loopt overigens gelijktijdig met deze zaak ook een tuchtzaak, op 20 december volgt daar uitspraak. Februari volgend jaar is de uitspraak in de strafzaak.