Jansen zou als arts verkeerde diagnoses hebben gesteld en wordt ook verdacht van diefstal, verduistering en valsheid in geschrifte. Dinsdag werd besproken hoe een patiënt met onverklaarbare doofheid en geheugenproblemen eind jaren 90 bij Jansen terechtkwam. Met de woorden „Man, je hebt het!” zou Jansen hebben verteld dat hij alzheimer had. Dinsdag gaf de neuroloog toe te hebben getwijfeld aan die diagnose, zonder dat ooit uit te spreken.

„De hardnekkigheid waarmee hij zocht naar symptomen van alzheimer, heeft mij verbaasd”, vond expert Jos Snoek van de Rijksuniversiteit Groningen. Volgens collega-deskundige Philip Schelten van het Alzheimercentrum (VUmc) had het geen enkele zin om deze patiënt Exelon voor te schrijven.

Jansens advocaat Frank van Gaal vond de aanwezigheid van de deskundigen tijdens het ondervragen van Jansen „hoogst ongebruikelijk”. Hij was bang dat zij beïnvloed zouden worden door wat de voormalig neuroloog vertelde. Van Gaal tekende bezwaar aan, maar de rechtbank ging daar niet in mee.

Dinsdag vond ook de tuchtzaak tegen drie oud-bestuurders van het Medisch Spectrum Twente (MST) plaats. Daarin vertelde een oud-bestuurder dat een van de gedupeerde patiënten een zwijgcontract had gekregen „om de goede naam van het ziekenhuis te bewaren”. Op straffe van een boete van 15.000 euro moest ze haar mond houden over de zaak.

De oud-bestuurder zegde Jansen pas eind 2003 de wacht aan. In mei was al bekend geworden dat de neuroloog medicijnen stal, maar volgens de gedaagde kon hij pas bij een tweede geval ingrijpen. Toen het zover was, werd Jansen afgekocht met een bedrag van 1,5 tot 2 ton. Had de neuroloog gebruikgemaakt van zijn wachtgeld, dan had dat het ziekenhuis 1,5 tot 2 miljoen euro gekost, aldus de bestuurder.

Oud-bestuursvoorzitter Herre Kingma van het MST liet weten dat hij de affaire pas in 2009 ging onderzoeken omdat hij niet eerder van de zaak wist. Maar volgens letselschade-expert Yme Drost kwamen in 2005 al zorgen via de media naar buiten over de gezondheid van oud-patiënten van Jansen. „Hij moet dit geweten hebben”, aldus Drost. Had het bestuur tijdig ingegrepen, dan was het leed van zijn vijf cliënten ontzaglijk veel kleiner geweest, stelde hij.