Marion van Olst, pedagoog en hoofd van de afdeling nazorg van de Stichting Adoptievoorzieningen, zei dat zaterdag in Gouda op de najaarsvergadering van de Adoptievereniging Gereformeerde Gezindte (AVGG).

Adoptiekinderen mogen best „een klasse apart” worden genoemd, zei Van Olst voor ruim honderd aanwezigen, onder wie veertig leerkrachten. „Alleen moeten we de problemen die deze kinderen kunnen hebben niet uitvergroten of bagatelliseren.”

Van de kinderen die in Nederland geadopteerd worden is meer dan de helft tussen de 2 en de 6 jaar oud. Zij gaan dus al snel naar school.

School en ouders moeten volgens Van Olst tijdig een intakegesprek voeren, waarin de voorgeschiedenis van het adoptiekind aan de orde komt. „Het initiatief moet bij de school liggen, anders moeten de ouders erom vragen. Kinderen kunnen kampen met verlieservaringen. Sommigen zijn te vondeling gelegd of uit huis geplaatst. Wanneer deze kinderen geadopteerd worden, is het belangrijk dat ze zich hechten aan de adoptieouders en zich veilig voelen. Dan herstelt het vertrouwen zich en ontwikkelen ze zelfvertrouwen. Dat is de basis waarop moet worden voortgebouwd.”

Op school kunnen adoptiekinderen anders zijn dan andere kinderen, schetste Van Olst. „Het is belangrijk dat de leerkracht ”adoptiealert” is. De school moet een antenne ontwikkelen voor adoptiekinderen en alert zijn op signaalgedrag. Een adoptiekind kan zich aan de leerkracht vastklampen of deze juist vermijden. Het kan prikkelbaar of uit balans zijn of faalangst hebben. Het kan de clown uithangen of zich ongeremd gedragen.”

In de forumbespreking gaf een van de leerkrachten toe dat haar school eigenlijk „te weinig” weet van de mogelijke problemen van adoptiekinderen en hoe daarmee om te gaan. Anderen gaven aan dat de school zich moet laten ondersteunen door een adoptiedeskundige als de eigen kennis en vaardigheden ontoereikend zijn. „Aarzel niet om hulp te vragen. Zo kunnen ernstiger problemen worden voorkomen”, aldus Van Olst. „Juist in de eerste jaren na adoptie kan er nog veel hersteld worden.”

Een praktische tip voor de leerkracht is volgens Van Olst het af en toe extra aandacht geven aan adoptiekinderen. „Niet telkens een heel bad, maar af en toe een voetenbadje.”