Het gastcomité is verantwoordelijk voor de infrastructuur van de vergadering van de Wereldraad van Kerken. De organisatie wordt gevormd door de grote Koreaanse kerken. Myong Duk beleeft hectische dagen. Niet alleen moeten 4000 christenen uit de gehele wereld wegwijs gemaakt worden in het immense conferentiecentrum, ook begeleidt het comité 5000 Koreaanse christenen die de assemblee bijwonen. Mede door de financiële steun van de Koreaanse kerken is de vergadering mogelijk. Myong Duk: „De kerken hebben fondsen verzameld en zorgen bijvoorbeeld voor koffie en thee tijdens de assemblee. Zij zijn vooral van belang door de geestelijke support die zij geven.”

Toch waren er protesten.

„Dat hebben we ook betreurd. Maar we leven in een vrij land. Het gaat om een groep ultraorthodoxe kerken die behoren tot de Hap Dong en Kosyn Presbyteriaanse Kerken. Hun opvattingen zijn echter gebaseerd op misverstanden en verkeerde informatie.”

Wat betekent deze assemblee voor het Koreaanse volk?

„Veel. Met name het vraagstuk van de vrede tussen beide landen heeft hoge prioriteit. Vele honderden deelnemers van de assemblee zullen in Seoul dit weekend bidden voor hereniging. Er gaat een groep naar de grens met Noord-Korea om dat daar expliciet te doen. De Wereldraad heeft de kerken in Noord-Korea uitgenodigd om naar de assemblee te komen, maar zij kregen helaas geen toestemming. Ze hopen wel later te komen voor een vredesconsultatie.”

Het klinkt alsof Noord-Korea gewoon een officiële kerk heeft.

„Dat is ook zo. Het is de officiële kerk waar de Wereldraad van Kerken contact mee heeft en ook alleen maar kan hebben. Verder bestaat er een ondergrondse kerk, waar we weinig van weten.”

Buitenlandse bronnen spreken van heftige vervolging in kampen.

„Dat zou kunnen. Natuurlijk weten we dat Noord-Korea religieuze activiteiten verbiedt. De kerk is daar vanwege het communistische systeem honderd procent onder controle. Christenen kunnen daar alleen overleven als ze God én de regering ter wille zijn. Dat wil niet zeggen dat de kerk geheel geïsoleerd leeft. Kerkleiders uit Noord-Korea komen regelmatig in Zuid-Korea en in omringende landen vanwege vredesbesprekingen.”

Is hereniging van beide Korea’s haalbaar?

„Er is steeds meer het besef dat vereniging niet zonder hulp van China, Japan en Amerika kan. Maar onderschat ook de rol van de kerken niet. Ze zijn de instanties die humanitaire hulp geven zonder voorwaarden te stellen met betrekking tot religieuze afkomst. Er zijn voorzichtige tekenen van hoop dat de kerken de voorlopers zijn van de hereniging.”