„Ik ben christen. God maakte de hemel en de aarde; Hij deed dat zeer creatief en vindingrijk. Ik heb mijn talent om mooie boeketten, trouw- en rouwwerk te maken van Hem gekregen en dus heet mijn winkel Ruach”, legt Rook uit. „Zie het maar als een eerbetoon.”

Soms vragen mensen aan hem waarom zijn zaak niet De Roos of De Lelie heet. Ruach was echter de naam die Rook acht jaar geleden bedacht toen hij in de boerderij van zijn ouders, in buurdorp Sint Jansklooster, startte met het maken van rouwboeketten.

„Als ze ermee komen, dan leg ik het uit. Vaak heb ik dan een waardevol gesprek. Veel mensen vinden het mooi. Ik heb in mijn zaak bioscoopstoelen staan en een koffiemachine. Even kletsen kan altijd. Meestal komt de naam niet aan de orde en dan vind ik het ook prima. Behalve christen ben ik ook gewoon ondernemer.”

Huis-aan-huisactie

Rook is bijna klaar met het inrichten van zijn nieuwe zaak. Tien dagen geleden baarde Rook opzien door in Zwartsluis huis aan huis viooltjes te bezorgen. Dertig vrienden en familieleden hielpen de jonge ondernemer om de 2000 plantjes af te leveren. Ze rustten niet voordat iedereen een viooltje met een flyer had. Dat leverde verbaasde gezichten op. Want wanneer krijgt iemand nu nog een presentje zonder bijbedoelingen? Als bloemen- en plantenman weet Rook als geen ander dat hij met de creaties van Gods schepping werkt. „Ik besef terdege dat ik met Zijn werkstukken bezig ben als ik boeketten en bloemstukken maak. Het is toch onvoorstelbaar hoe mooi en knap alles in elkaar zit. Zelfs de kleinste bloempjes zien er prachtig en kleurrijk uit. Daar moet een Maker aan te pas gekomen zijn. Dat kan niet anders”, zegt de jonge ondernemer stellig. „Ik verbaas mij elke dag weer.”

De bloemenman is vurig christen. Hij kreeg een gedegen gereformeerde opvoeding. Toch werd zijn geloof behoorlijk op de proef gesteld. Toen Jan 14 jaar oud was, verongelukte zijn drie jaar oudere broer Peter. In 1999 werd deze, rijdend op zijn brommer, geschept door een auto. Hij overleed ter plekke.

Het was een drama waar de jonge Jan flink mee worstelde. „Ik droomde vaak dat Peter terug was, de trap op kwam en zei: Ik ben er weer. Daarna werd ik wakker, liep ik naar zijn kamer, maar hij was er natuurlijk niet.”

Totdat hij op een keer droomde dat God zich over Peter had ontfermd, dat het goed was. „De onrust was meteen weg en is nooit meer teruggekomen. Dit was precies wat ik nodig had. Daar ben ik God dankbaar voor.”

Worsteling

De moeiten waren echter nog niet voorbij. Tien maanden geleden werden Rook en zijn vrouw, Gabriëlle, ouders van een tweeling, Juda en Yaël. Het meisje stierf drie uur na de bevalling. „Ons leven stond stil. Dit zorgde voor een worsteling. We zochten naar antwoorden, richtten ons tot God, voelden ons verlaten. Tegelijkertijd is mijn geloof nooit in gevaar geweest. Ik weet dat veel ellendige dingen zijn te herleiden tot de gebrokenheid van de wereld. Er is redding; dat geloof ik ten diepste. God geeft ons de kracht en de creativiteit om door te gaan, om er wat moois van te maken. Ik geloof ook dat Hij dat van mij vraagt.”