Het rapport ”The Church. Towards a Common Vision”, dat tijdens de assemblee in Busan op tafel ligt, is een document van Faith and Order, de theologische denktank van de Wereldraad. Het is het grote beleidsdocument over de kerk na de Lima- of BEM-rapporten van 1982.

De Wereldraad zet daarin uiteen wat het wezen van de kerk is en wat de blijvende obstakels zijn voor eenheid. Het document definieert de kerk als plan van de drie-enige God tot heil en verzoening van de mensheid. De kerk is er niet voor haarzelf, maar is vanuit haar wezen missionair gericht op de hele mensheid, zodat mensen weer kunnen beantwoorden aan hun oorspronkelijke bedoeling, waartoe zij zijn geschapen.

Er zijn op het punt van de doop en de eucharistie in het verleden overeenkomsten bereikt. Met name op het punt van de doop is dat het geval. Op het punt van de eucharistie is het geen gelopen race, omdat de Rooms-Katholieke Kerk vasthoudt aan haar visie dat er alleen bij haar sprake is van een echte kerk waar de eucharistische volheid is bereikt. Het document gaat er verder niet op in. Wel noemt het de eucharistie als teken van verzoening en heenwijzing naar de ene familie van God.

Opvallend is hoe een universeel primaat van de paus een obstakel blijft. Vanuit verschillende kanten is in niet-rooms-katholieke kerken de gedachte geopperd van een bisschop of paus als teken van zichtbare eenheid. Het document constateert op dit moment dat er veel werk gedaan moet worden om op dit punt tot een overeenkomst te komen.

Het document noemt verschillende uitdagingen, zoals het religieuze pluralisme. Enerzijds zegt het dat er „elementen van waarheid en goedheid” in de verschillende religies te vinden zijn, anderzijds blijft de zending van de kerk gericht op de uitnodiging tot het kennen van Jezus Christus. Er is een spanning tussen degenen die stellen dat verlossing in Christus ook mogelijk is voor hen die niet het christelijk geloof delen, en de Bijbelse passages over de noodzaak van geloof en doop voor de verlossing.