In ”Socialbesitas! Sociale media: Van vertier tot verslaving” wisselen journalist Mayke Calis en verslavingsdeskundige Herm Kisjes adviezen over het gebruik van sociale media door kinderen en jongeren af met voorbeelden uit de praktijk. Doelgroep: ouders, opvoeders en docenten.

De voorbeelden schetsen de problemen, die er wel degelijk zijn, aldus de auteurs. De permanente drang om bereikbaar te willen zijn bijvoorbeeld. Niet meer zonder mobiele telefoon kunnen. In een echt gesprek met de gedachten bij online vrienden zijn. Niet meer kunnen stoppen met internetten ook.

„De druk om sociaal te zijn, is constant aanwezig. Even niet gekeken: 185 berichten op de groepswhatsapp. Soms wordt het te veel, maar stoppen is geen optie. Iedereen doet het zo.”

De Gelderlander meldt dat 6 procent van de jongeren het gebruik van sociale media als problematisch ervaren. Voor meisjes (9 procent) ligt dat hoger dan voor jongens (4 procent).

Journalist Mayke Calis vertelt dat jongeren het lastig vinden om met de risico’s van internet om te gaan. „Ze willen van hun ouders horen wat de gevaren zijn en wat ze op sociale media kunnen zetten. Maar dan moeten ouders wel weten waar ze het over hebben.”

Mensen met socialbesitas zijn te herkennen aan de volgende symptomen:

-Phantom Vibration Syndrome: je voelt je mobieltje trillen, terwijl dat niet het geval is;

-Fear of missing out (fomo): de angst iets te missen op sociale media;

-Body Dismorphic Disorder: je steeds lelijker voelen omdat iedereen zich online zo mooi en gelukkig presenteert;

-No Mobile Phobia (nomophobia): de angst je smartphone niet te kunnen raadplegen.

Woensdag een uitgebreider artikel in het Reformatorisch Dagblad