„We wisten dat hij geen lekkertje was, maar toen we hoorden wat hij allemaal op zijn kerfstok heeft, kwam dat als een grote verrassing”, zegt een stel dat niet ver van het voormalige huis van Patrick S. woont. De buurtbewoners laten weten dat de man jarenlang in hun wijk heeft gewoond, maar dat ze nooit een normaal gesprek met hem hebben gevoerd. „Één keer hebben we hem aangesproken, omdat hij laat in de avond begon te klussen. Dat had hij net zo goed overdag kunnen doen, want werken deed hij niet”, herinnert het echtpaar zich. „Maar hij trok zich niets van ons aan en zei dat we maar in een hutje op de hei moesten gaan wonen.”

Een andere inwoner van de wijk herinnert zich de driftbuien van Patrick S. „Op een keer was hij bezig in huis, maar ging het waarschijnlijk niet naar zijn zin. Vermoedelijk heeft hij toen zijn woede op het meubilair gekoeld.”

Andere mensen in de wijk omschrijven de veroordeelde man als een eenling, die het contact met de buurtbewoners schuwde. „Hij heeft me nooit een keer recht in de ogen gekeken”, laat een oudere man weten. „En voor zijn buren was hij een verschrikking. Die heeft hij weggepest.”

Een bewoonster van de Venusstraat heeft één positieve opmerking over Patrick S… „Hoe agressief hij ook was, hij was wel zorgzaam voor zijn moeder·”

De Venusstraat is een keurige straat op een steenworp afstand van een sporthal en enkele scholen. De huizen staan strak in de lak en hebben keurig verzorgde tuintjes. Viel Patrick S. niet uit de toon in zo’n omgeving? „Zeker weten”, zegt een vrouw van middelbare leeftijdd. „We weten nog goed dat de woningcorporatie de huizen een aantal jaren geleden liet opknappen. In het huis van Patrick S. en zijn moeder was het blijkbaar zo’n zooitje, dat sommige werklui daar niet wilden werken. En enkele schilders die dat wel deden, kwamen bij ons hun handen wassen, omdat het bij ons niet zo smerig was.”