Op het eerste gezicht lijkt de Plevierstraat mee te doen aan de verkiezing tot Saaiste Straat van Nederland. Een lange straat met aan één kant woningen uit de jaren 70. Keurig onderhouden, maar zonder mensen is het saai.

Gastvrij zijn de bewoners wel. Leen Lucardie (82) van nummer 21 serveert koffie en koek. Dan belt de oud-directeur van de plaatselijke sociale werkvoorziening Dukdalf spontaan met de gemeente in een poging te achterhalen wie de aanjagers van de plaatselijke actie zijn.

Onderwijl praat hij honderduit over zijn buurt. „Ik woon hier al 43 jaar, vanaf het begin. Het is een leuke straat en ik heb leuke buren. Wel is deze kant een beetje een oudemensenstraat geworden. Het is daarom goed dat er in 1996 aan de overkant nieuwe huizen zijn gekomen. Daardoor fietsen hier jonge moeders met kinderen.”

De nieuwbouw zorgde er wel voor dat Lucardie en de andere bewoners van de oudere woningen erachter kwamen dat hun huizen werden gebouwd op zwaar verontreinigde grond. „Die komt van het oliebedrijf Witol. Vijf keer zijn een aantal buren en ik bij de Raad van State geweest; vier keer wonnen we. Maar gesaneerd wordt er niet: geen geld.”

Hij belt met zijn maatjes, het echtpaar Scheffers. „Bep, nog bedankt voor de soep. Wat, krijg ik druiven van jullie? Ik ben niet zielig hoor!” Even later belt Aad Scheffers (69) aan. „Echte Alicantedruiven, uit het Westland.”

”Plezierstraat”, zo luidt het veranderde straatnaambord van de nieuwbouw. Daar zijn de bewoners actief om de Leukste Straat van Nederland te worden. ”De Plevierstraat is cool”, zo staat met witte verf op het raam van Mariska Hermans (41). Met haar man en dochters deed ze mee tijdens de eerste actiedag. „Er is toen een filmpje gemaakt waarbij we de Australische soapserie ”Neighbours” naspeelden. Alice en René van nummer 6 hebben dat georganiseerd. Die zijn hier echt heel fanatiek in.”

De Hermansen zijn dat niet. Bij de tweede dag lieten ze verstek gaan, evenals vandaag. „We hadden eerder al gepland dat we naar de Efteling zouden gaan.”

Ondertussen is ze positief over de omgang met de buren in het nieuwe gedeelte. „We hebben het gezellig met elkaar. De meesten wonen hier vanaf het begin, in 1996. De kinderen spelen en de volwassenen praten met elkaar. Als we even oppas of een boodschapje nodig hebben, is dat zo geregeld. Iedereen trekt niet op met iedereen, maar elk gezin heeft zo zijn vrienden hier.”

Dit is het laatste deel in een serie over drie genomineerden voor de verkiezing van de Leukste Straat van Nederland.