Opnieuw is Nederland opgeschrikt door een gezinsdrama. In het Drentse Schoonloo werden maandagochtend de lichamen gevonden van een 47-jarige man en zijn drie zoontjes (10, 10 en 2 jaar oud). De man beroofde zichzelf en zijn kinderen van het leven. Er was sprake van een slepende echtscheidingskwestie. Ook in de zaak van de door hun vader omgebrachte broertjes Ruben en Julian speelde echtscheidings­problematiek.

„Vreselijk”, noemt Verbruggen de gebeurtenissen in Schoonloo. „We hebben allemaal nog het drama rond de broertjes Ruben en Julian in ons geheugen.” Voor Verbruggen is duidelijk dat een gezinsdrama „overal” kan gebeuren. Ook in orthodox-christelijke kring. „Bij een gezinsdrama is er vrijwel altijd sprake van een ouder die in het nauw zit. Zulke ouders zijn er ook bij scheidingen in christelijke kring.”

Slepende echtscheidingszaken gaan de reformatorische kring niet voorbij. „We komen nogal eens tegen dat ouders, ten tijde van de echtscheiding of erna, de strijdbijl niet kunnen begraven. Een man is bijvoorbeeld vreemdgegaan. Zijn vrouw wil hem het liefst niet meer zien. Ook na een scheiding blijft het echter nodig om te overleggen over de opvoeding van de kinderen. De ouders zijn ex-partner, maar ze blijven vader of moeder. Veel ouders vinden dat ingewikkeld, en dat is het ook. Van belang is om elkaar na een echtscheiding te respecteren. Om samen het goede voor je kinderen te zoeken. Daar blijven ouders, ook na scheiding, sámen verantwoordelijk voor. Veiligheid en het welzijn van de kinderen zouden zwaar moeten wegen. Helaas gebeurt het nogal eens dat ex-partners zo bezig zijn met hun eigen verlies en pijn dat ze de belangen van de kinderen uit het oog verliezen.”

Echtscheidingszaken gaan vaak met hevige emoties gepaard, weet Verbruggen. „Er is geen sprake meer van fatsoenlijke communicatie, een rechtszaak sleept zich voort. Over allerlei zaken wordt strijd gevoerd.”

Soms communiceren ouders na een echtscheiding via de kinderen. „Een moeder vraagt bijvoorbeeld aan haar kinderen: „Wie waren er allemaal bij papa? Was zijn vriendin er ook?” Omgekeerd geeft de vader boodschappen via zijn kinderen door aan moeder. Zo krijgen kinderen een last op de schouders die daar niet hoort.”

Als de veiligheid van de kinderen in het geding is, moeten ouders daarmee worden geconfronteerd, stelt Verbruggen. „In het uiterste geval kan het nodig zijn dat wij of anderen de politie of kinderbescherming inschakelen. Bij een echtscheiding bevinden kinderen zich nogal eens in een kwetsbare positie.”

Verbruggen roept ruziënde echtgenoten op alles in het werk te stellen om breuken te helen. „De vorst der duisternis wil verwarring en verdeeldheid zaaien. Daarbij heeft hij zijn vurige pijlen bijzonder gericht op het christelijk huwelijk en het christelijk gezin. Soms lijkt het de makkelijkste weg om te scheiden als een huwelijk vastloopt. Maar de Heere heeft het huwelijk ingesteld. Vecht daarvoor. Zoek hulpverlening als je er samen niet uitkomt. Ik weet dat de praktijk zondig en weerbarstig is. Ik doe niets af aan het leed dat een man of vrouw in een huwelijk kan ondervinden. Toch roep ik op om te zoeken naar een weg van verzoening en herstel.”