Door een dergelijke acceptatieplicht in te voeren, denken PvdA en LPF de grote steden te ontlasten. Rotterdam komt binnenkort met voorstellen om asielzoekers die geen definitieve status hebben, te weigeren.

Het gemeentebestuur zegt de afgelopen vijf jaar 6000 „asielmigranten” te hebben gehuisvest. Dat zou het gevolg zijn van de trek van asielzoekers naar de grote stad. Daar bevinden zich vaak familieleden of sociale netwerken waartoe ze behoren.

De VVD in de Tweede Kamer lijkt wel voor het voorstel van PvdA en LPF te voelen, maar er is binnen die partij ook kritiek te beluisteren. De acceptatieplicht zou niets oplossen. Asielzoekers kunnen de aangeboden woning in bijvoorbeeld een plattelandsgemeente in eerste instantie aanvaarden, om die vervolgens na een tijdje te verlaten in verband met verhuizing naar de grote stad.

Overigens is veel mist ontstaan rond de Rotterdamse plannen. De gemeentelijke PvdA-fractie kwam dinsdag met het plan vluchtelingen met een status te weren, zeker uit wijken waar veel allochtonen wonen. Een woordvoerder van wethouder Van der Tak (CDA) liet weten dat het college een soortgelijk voorstel in petto heeft.

Dit werd later op de dag bevestigd door burgemeester Opstelten, waarop wethouder Van der Tak weer zei dat het college alleen asielzoekers die geen volledige verblijfsvergunning hebben, wil weigeren. Ook de Rotterdamse PvdA kwam woensdag met een andere uitleg van haar plannen.

De steun voor de Rotterdamse plannen brokkelde in de loop van de dag snel af. Het CDA in de Tweede Kamer ziet er niets in. Ook de PvdA blijkt grote bedenkingen te hebben. Voor VVD en LPF zijn de plannen van Rotterdam bespreekbaar.

Minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie vindt dat de grote steden eerst een begin moeten maken met het uitzetten van illegalen. Wel toonde ze woensdag begrip voor de problemen in Rotterdam. In een gesprek met burgemeester Opstelten liet ze echter weten geen kant-en-klare oplossingen te hebben. Wel heeft ze allerlei maatregelen in voorbereiding die moeten leiden tot minder instroom van asielzoekers, terugkeer van uitgeprocedeerden en serieuze aanpak van de inburgering.

Volgens Opstelten gaat de discussie niet zozeer om de 250 statushouders die Rotterdam jaarlijks moet huisvesten, maar veeleer om de 5000 die elk jaar weer op eigen houtje naar die stad trekken. Verdonk zette overigens vraagtekens bij het aantal van 5000 dat Opstelten noemde. „Dat aantal herken ik helemaal niet”, zei ze.