De inwoonster van Dordrecht bevestigt wat de gemeente vorige week bekendmaakte. De aanpak van de wijk heeft resultaten opgeleverd. De oude volkswijk heeft de afgelopen jaren via het project ”Oud-Krispijn vernieuwt” een metamorfose ondergaan. Sinds 2000 werden er meer dan 1100 huurwoningen gesloopt, terwijl nog eens 550 huizen werden gerenoveerd en er 680 nieuwe woningen verrezen. Pleinen, scholen en een gloednieuw wijkgebouw veranderden het aanzien van het stadsdeel, dat dateert van rond de Eerste Wereldoorlog. Bovendien werkte de gemeente aan de sociale leefbaarheid: overlast en criminaliteit werden aangepakt, de werkloosheid werd teruggedrongen. De aanpak is zo’n succes dat er vanaf volgend jaar geen extra geld meer in de wijk wordt gepompt.

Het project heeft gewerkt, vindt Kapel. „De leefbaarheid is met sprongen vooruitgegaan. Vroeger was er vaak gedoe, om de haverklap was er politie in de wijk.” De hondenliefhebster woont met veel plezier in het ‘nieuwe’ Oud-Krispijn. „Voorheen woonde ik op de Brouwersdijk, iets verderop. Nu woon ik alweer een jaar of twaalf in een van de wat nieuwere huizen aan de Willem Marisstraat. Ik geniet er nog elke dag van.”

In de directe omgeving van wijkcentrum Koloriet –waar ook een aantal scholen onderdak heeft gevonden– wemelt het van de speelplaatsen. Nella Hartman houdt vanaf een bankje haar kinderen in de gaten. „We wonen pas drie maanden in deze wijk. Iets verderop is de wijk wel wat minder nieuw en ruim dan hier, maar het bevalt ons prima. We zijn hierheen verhuisd, omdat de woning zo goedkoop was. Bovendien is de buurt de afgelopen jaren enorm opgeknapt. Dat zie je aan alles. Er worden nog steeds huizen gerenoveerd; de steigers staan er nog omheen.”

Dominique (24) kent de buurt op haar duimpje. De grootste verandering zit volgens de Dordtse in de toegenomen veiligheid. „Het was hier vroeger net een getto. Veel overlast door hangjeugd en dealers. Je kon je kinderen niet op straat laten spelen. Nu wel.”

Dat blijkt ook uit de ‘rapport­cijfers’. Wijkbewoners geven ruime voldoendes voor veiligheid, leefbaarheid en woonomgeving, en daarmee zit Oud-Krispijn bijna op het Dordtse gemiddelde.

Maar daar is niet alles mee gezegd. Want, constateren vooral mensen die hun hele leven in de wijk wonen: door al die vooruitgang is de gezelligheid Oud-Krispijn uit geslopen. „Het is stil geworden”, vindt de uitbater van een cafetaria die niet met zijn naam genoemd wil worden. „Ik werk hier al veertig jaar en heb de buurt zien veranderen. Vroeger leefden de mensen op straat. Er was veel reuring, je kende iedereen. Mensen kwamen eten brengen als er wat bijzonders was; soms een hele schaal vol. Die gemoedelijkheid is weg; net als veel oude bekenden. Mensen maken minder tijd voor een praatje. Natuurlijk was er vroeger meer overlast en criminaliteit, maar ik heb daar nooit zo veel last van gehad. Ik voelde me altijd veilig met zo veel mensen op straat. Als ik nu ’s avonds de tent sluit, kijk ik eerst even om een hoekje. Dat deed ik vroeger nooit.”

Mevrouw Volker (33) uit de Matthijs Marisstraat is het roerend met hem eens. „Ik woon hier prachtig, maar de ziel is uit de wijk. Vroeger was het een volksbuurt. Alle deuren stonden open, mensen zaten de hele zomer in hun voortuin, dronken koffie met elkaar, muziekje erbij. Op zo’n stralende dag als vandaag zie je niemand. En ook de inwoners zijn veranderd. Dat merkte ik al op die inspraakavonden over de toekomst van de buurt. Daar kwamen toch een zeurpieten op af. Eindeloos discussiëren over de plek waar de kliko’s moesten staan. Na een paar keer ben ik niet meer geweest.”

Ondanks de kritiek is Volker niet van plan te verhuizen. „Ik ben een paar straten verderop geboren. Dit is mijn wijk. Mij krijgen ze hier niet weg.”