”Mensonterende toestanden na bezuinigingen” kopte de Telegraaf dinsdag op pagina 3 over De Egmontshof. Het leven in de zorginstelling zou er „tot een hel” zijn verworden, aldus een anonieme bron in het blad.

Het balletje is gaan rollen door een echtgenote van een bewoner die een klacht indiende bij de Landelijke Organisatie Cliëntenraden (LOC). Die stapte ermee naar de Telegraaf „en daarmee begon de ellende”, aldus Den Uil.

Die ellende bestaat onder andere in de beschadiging van zijn naam, vindt Den Uil. „Het bericht in kranten dat staatssecretaris Ross de directie van De Egmontshof heeft beticht van mismanagement is onjuist. Ik heb het zelf nagelezen in het stenografisch verslag van de Tweede Kamer. Ook de woordvoerder van mevrouw Ross heeft zich in een telefoontje aan mij van die kwalificatie en adressering gedistantieerd. Maar dit beeld blijft natuurlijk wel bij de mensen hangen: Egmontshof, mismanagement.”

Ook deze krant berichtte dat Ross Den Uil betichtte van mismanagement. Nalezing in het voorlopig stenografische verslag van de Tweede Kamer leert inderdaad dat de staatssecretaris van Volksgezondheid in zijn algemeenheid sprak over verschil in management van verpleeghuizen. Daarnaast vindt zij dat de efficiencykorting in verpleeghuizen helemaal niet ten koste hoeft te gaan van wasbeurten, toiletbezoek en andere zorg.

Dat is iets wat de koepelorganisatie van de verpleeg- en verzorgingshuizen, Arcares, begin deze week wel beweerde. Dat was dus nog voordat de mediahype rond De Egmontshof begon.

Boze tongen beweren dat u de deur platloopt bij het reformatorische verpleeghuis Salem in Ridderkerk om te kijken hoe het daar gaat.

Den Uil lacht hardop. „Ik heb goede contacten met Salem en zijn directeur. We hebben een kostenvergelijking gemaakt, waardoor we van elkaar hebben geleerd.”

Nu de zaak zelf. Wat is er aan de hand?

„Het gaat om een klein deel van de bewoners. Het beeld bestaat alsof hier 200 mensen in pyjama’s rondlopen. Veel van onze bewoners zijn vanwege medische redenen niet in staat uit bed te komen. Daarnaast is er een deel dat met hulp wel uit bed kan komen. Dan moet er wel voldoende personeel zijn. Over die groep hebben we het. Slechts enkele tientallen bewoners moeten wegens de bezuinigingen bij toerbeurt in bed blijven. Daarbij houden we uiteraard rekening met incidentele vragen, als mensen naar de kerk of op familiebezoek moeten of om een andere reden.

Ik had natuurlijk ook bedden leeg kunnen laten staan. De baten liepen dan door, terwijl ik geen lasten had. Daardoor laat ik mensen thuis wel langer op een wachtlijst staan. Vanuit de ethiek van het kiezen maak ik een andere keuze.”

Den Uil gaf al eerder aan dat hij de keuze voor een verplichte pyjamadag betreurt, maar dat deze onvermijdelijk is vanwege de efficiencykorting. Hij stelt daarentegen dat de zorg in zijn verpleeghuis niet onderdoet voor die in collega-instellingen. „Wij verschonen bewoners 3,1 keer per dag, terwijl het gemiddelde op 2,2 ligt. Uit een vergelijkend onderzoek, een zogeheten benchmark, blijkt dat wij het hoogste aantal zorgminuten per cliënt hebben en 100 procent doelmatigheid scoren. Mijn overheadkosten bedragen 7 procent van het budget. Daarmee scoor ik niet slecht.”

Zitten er ook positieve kanten aan deze hype?

„Ja, ik spreek nu met kamerleden over de positie van de ouderenzorg. Dat is in het belang van de zaak zelf.”

Wat vindt u van de uitlatingen van de bewindslieden in de Kamer over de bezuinigingen in de verpleeghuizen?

„Als minister Hoogervorst beweert dat de verpleeghuissector dit soort geluiden laat horen om de begrotingsbehandeling van het ministerie van Volksgezondheid te beïnvloeden, vind ik dat een zwakke uitspraak. Bovendien: ik ben geen geregisseerde pion van Arcares.”

Aan mevrouw Ross zou ik willen vragen of verpleeghuizen geld van hun budget moeten gaan reserveren om toekomstige budgetkortingen op te vangen. Daar zijn budgetten toch niet voor bedoeld? Ik wil elke cent in de zorg steken.

Efficiency moet het doel dienen. Maar wat is het doel in de verpleeghuiszorg? Moeten bewoners elke dag uit bed? Moeten bewoners om 10.00 uur uit bed zijn? Of om 11.00 uur? Moeten ze drie of twee maaltijden per dag hebben? De wet doet over deze mogelijke doeleinden geen uitspraak. Daardoor is doelmatigheid een open begrip geworden.”