Donnie Rog fietst op 9 juli 2012 ’s avonds van de afhaalchinees naar huis. Op de Van Boetzelaerlaan in Scheveningen schept Milen Y. (21) de jongen. De automobilist van Bulgaarse afkomst laat het slachtoffer op straat achter en rijdt door. De verdachte meldt zich dezelfde avond alsnog.

Een dag later overlijdt Donnie in het Sophia Kinderziekenhuis aan zijn verwondingen. Zijn ouders zijn zwaar aangeslagen. Justitie maakt medio november een reconstructie van het ongeluk. De moeilijkheid is dat remsporen op de plaats delict ontbreken, waardoor het lastig is de snelheid vast te stellen. De politie zet bij de reconstructie tientallen scholieren in om te achterhalen hoe hard Milen heeft gereden toen zijn blauwe Seat Donnie raakte. Botsproeven in Duitsland bieden echter nieuwe informatie. De Bulgaar zou 51 tot 60 km/uur hebben gereden op een weg waar 50 km/uur is toegestaan.

Eind juli verschijnt de verdachte voor de rechtbank. Justitie eist 240 uur werkstraf, vier maanden voorwaardelijke cel en een rijontzegging van drie jaar. Het OM wil de verdachte niet vervolgen voor doodslag. Volgens justitie is de aanrijding niet het gevolg van roekeloos rijgedrag, maar gaat het om een tragisch ongeval.

De nabestaanden reageren verbijsterd. De stoppen slaan door als de advocaat van de verdachte excuses maakt. Vader Anton vliegt de verdachte aan, moeder Miranda wenst Milen hardop dood. De Bulgaar krijgt rake klappen, stoelen vliegen door de rechtszaal. De rechter schorst de zitting en vervolgt deze achter gesloten deuren.

Vader en moeder Rog, afkomstig uit een Haagse volksbuurt, zeggen geen spijt te hebben van de vechtpartij. Donnie zou trots zijn, vermoedt vader Rog. „Ik zou het zo weer doen. Normaal ben ik geen vechtersbaas, maar de straffen in Nederland zijn veel te laag. Het maakt niet uit wat mensen van ons denken, we hebben justitie nu hopelijk wakker geschud.”

Milen heeft niet alleen te hard gereden, hij is na het ongeluk doorgereden en heeft ook nog eens vijftien andere snelheidsovertredingen op z’n naam staan. De vraag is of zo’n brokkenpiloot mag wegkomen met een taakstraf.

Het is verkeersdeelnemers verboden, stelt de Wegenverkeerswet in Artikel 6, zich zodanig te gedragen dat „een aan zijn schuld te wijten verkeersongeval plaatsvindt waardoor een ander wordt gedood of waardoor een ander zwaar lichamelijk letsel wordt toegebracht.”

De rechter kan zo’n overtreding bestraffen met maximaal drie jaar cel bij een dodelijk ongeval of met maximaal negen jaar bij roekeloos rijgedrag. Voor de uitspraak ”doodslag” moet ”voorwaardelijke opzet” bewezen zijn. De verdachte is daarbij niet alleen schuldig aan het veroorzaken van het ongeluk, maar hij moet ook hebben kunnen vermoeden een ongeluk te kunnen veroorzaken door zijn rijgedrag of door met drank op achter het stuur te kruipen.

In een enigszins vergelijkbaar geval heeft de rechtbank Lesley W. vorig jaar vier jaar cel en een rijontzegging van vijf jaar opgelegd, nadat hij met 107 km/uur op een Haagse winkelstraat afreed en daar een man schepte. Het slachtoffer overleed en de hardrijder werd schuldig bevonden aan doodslag, mede door zijn cannabisgebruik.

Veroordelingen voor doodslag met een maximale straf van vijftien jaar zijn uitzonderlijk. Daarvoor moet een verdachte meerdere overtredingen tegelijk begaan. Niet alleen te hard rijden, maar bijvoorbeeld ook hebben kunnen inschatten dat zijn snelheid een ongeluk zou kunnen veroorzaken.

Justitie verdedigt de eis voor een taakstraf in de zaak-Donnie. „We hebben de feiten tot op het bot geanalyseerd”, aldus hoofdofficier Kitty Nooy. „Geen enkele straf is hier passend.” Justitie ziet echter geen ”opzet” in de aanrijding.

De rechter oordeelt uiteindelijk anders. Milen krijgt uiteindelijk een zwaardere straf dan de eis: negen maanden cel, waarvan twee voorwaardelijk, vier jaar geen rijbewijs én een proeftijd van zes jaar. Tot opluchting van de ouders. Toch kan geen enkele straf het tragische ongeval ongedaan maken.