„Aankleden kost me als het meezit een goed halfuur. Het gaat allemaal niet meer zo snel op mijn leeftijd, en zeker op zondag moet het precies gebeuren. De ’s zondagse kap van de Arnemuidse dracht is behoorlijk groot en kost extra tijd voor de spiegel.”

Verschil met doordeweeks

„Naar de kerk doe ik die kap uiteraard op, maar daar kom ik alleen nog bij bijzondere gelegen­heden. Normaal luister ik thuis via de kerktelefoon naar de diensten van de hersteld hervormde gemeente. Dan doe ik dus ook niet altijd de grote kap op. Het verschil met doordeweeks zit vooral in de muts. Die is ook bewerkelijk hoor, vanwege alle spelden, en je haar moet in een rol. Verder draag je doordeweeks een andere kleur doek en beuk. De zondagse kap is gemaakt van wat wij feston noemen, dat is een zwaar soort broderie.

Sieraden gebruik ik niet zo veel. Vandaag heb ik gekozen voor de bloedkoralen halsketting, maar je kunt ook donkere gitten nemen, die kleuren weer beter bij een andere doek en beuk.”

Drijfveer

„Ik ben blij dat ik nog in m’n Arnemuidse vissersdracht kan lopen, ik ben er erg aan gehecht. Het is geen sombere dracht, dat vind ik wel prettig.

Er zijn hier dacht ik nog zestien vrouwen die in dracht lopen: de jongste is 75 en de oudste 94. Op straat krijg je vaak aandacht om je kleren, maar ik vind het nooit erg. Het is tenslotte het laatste wat ervan te zien is. Het is uniek, en ik begrijp het best. Mensen die graag foto’s willen maken, moeten het me wel eerst vragen. Dat stiekeme, daar hou ik niet van. Sommigen hebben me zelfs later de foto nog toegestuurd.”

Steeds minder Nederlanders lopen in klederdracht. In deze serie acht portretten van mensen die nog altijd in zondagse dracht naar de kerk gaan. Vandaag het vijfde deel.

Personalia

Naam: Maatje Schroevers-Meulmeester

Leeftijd: 84

Plaats: Arnemuiden

Bijna 80 jaar in de vissersdracht van Arnemuiden, zowel ’s zondags als doordeweeks.