Brenninkmeijer benadrukt in het rapport dat de Nederlandse politie terughoudend is in het gebruik van geweld. Het lukt de politie in bijna alle gevallen om op te treden zonder daarbij naar de wapenstok, pepperspray of andere middelen te grijpen. Maar als een agent dan toch een keer over de schreef gaat en de ombudsman dat bekritiseert, zet de politie dat te vaak weg als een „ongelukkig incident”, meent Brenninkmeijer. „De politie heeft ook een sterke focus op de vraag of het geweldgebruik een strafbaar feit vormt of niet, waardoor de vraag naar de professionaliteit van dat geweld onbeantwoord blijft.”

De ombudsman analyseerde niet alleen klachten van de afgelopen 10 jaar, maar hield ook rondetafelgesprekken met agenten ‘van de straat’. Daaruit rijst volgens hem het beeld dat agenten gebrek aan vertrouwen beleven. „Onvoldoende vertrouwen in het eigen optreden omdat politiemensen tot nu toe onvoldoende fysieke en sociale vaardigheden krijgen aangeleerd. Onvoldoende vertrouwen in hun omgeving omdat ze niet altijd voldoende bekend zijn met hun collega’s en de plaats waar ze ingezet worden en daardoor niet weten waar ze van op aan kunnen.”

Brenninkmeijer pleit dan ook voor meer trainingen om het zelfvertrouwen van agenten te vergroten en voor meer aandacht voor het nabespreken van geweldssituaties om daaruit lering te trekken. Ook moeten agenten elkaar vaker durven aanspreken. „Ten slotte moet minister Opstelten de bestaande instructies aanvullen voor de inzet van de politiehond en het gebruik van handboeien”, schrijft Brenninkmeijer. Die instructies zijn nu te onduidelijk.

Er zijn jaarlijks ruim 15.000 geweldsmeldingen, die leiden ongeveer tot 100 klachten bij Brenninkmeijer. Een deel van die klachten blijkt terecht. De meeste klachten gaan over het gebruik van handboeien, de inzet van politiehonden en fysiek geweld. In het tv-programma Buitenhof zei de ombudsman dat in Nederland relatief veel doden vallen door politiekogels. In landen om ons heen ligt dat aantal lager.