De wilde kat verdween in de eerste eeuw na Christus uit Nederland en heel Europa door klimaatverandering en ontbossing. Het dier dook af en toe weer op in Europa sinds 1950, maar tot nu toe kwam de kat nog niet naar Nederland. Vanuit Oost-Europa maakt het dier nu echter zijn opmars en heeft zich gevestigd in de Eifel, Jura, Vogezen en Ardennen.

Het dier is in de grensstreek een aantal keer vastgelegd op een zogenoemde cameraval. De wilde kat was meermaals aan het eten van een kadaver van een ree en werd tegelijkertijd gefotografeerd. Dat verbaasde de boswachters; het dier stond niet bekend als een aaseter, maar als een jager.

Bij Natuurmonumenten zijn ze opgetogen over de terugkeer van de wilde kat in Nederland. „Het bewijst dat de kwaliteit van het Nederlandse landschap goed is”, aldus een woordvoerster. De wolf en de lynx zijn tegelijkertijd ook al bezig met een opmars naar de Nederlandse grenzen.

De wilde kat is niet gevaarlijk voor mensen of huisdieren. Hij eet vooral kleine dieren zoals haasachtigen, vogels, kikkers, maar ook planten. De uit de kluiten gewassen kat is erg schuw en jaagt vooral in open plekken in bossen, zo laat een woordvoerster weten. „Je ziet hem niet in bewoond gebied; mensen zullen hem waarschijnlijk nooit zien.”

Omdat de kat goed gedijt in een rustig gebied, wil Natuurmonumenten niet zeggen waar de harige jager precies gezien is.