Molukse dag wordt gezelliger
APELDOORN. De leden van motorclub Satudarah laten hun motoren brullen. Onder stevige politiebegeleiding rijden ze Apeldoorn binnen. Het overige verkeer moet wachten. Dit is het feestje van de Molukkers. Een feestje dat steeds gezelliger lijkt te worden.
In Apeldoorn herdachten Molukkers donderdag de proclamatie van de Republiek Maluku Selatan (RMS), de Republiek van de Zuidelijke Molukken, 63 jaar geleden.
Maar na al die jaren lijkt een eigen staat in Indonesië nog steeds een onbereikbaar ideaal. De Molukkers kwamen destijds naar Nederland met de belofte dat de Nederlandse regering hen zou helpen. Daar kwam het nooit van. Intussen is de eerste generatie al bijna uitgestorven.
Met hen verdwijnt ook elk jaar het ideaal van de RMS een beetje meer onder de Molukse gemeenschap in Nederland. Ooit was dat RMS-ideaal iets levensgevaarlijks. Molukse jongeren kaapten in de jaren zeventig onder meer treinen voor hun droom.
Hoewel dat soort geweld vandaag ver weg is en er sprake is van afnemend activisme, lijkt de geheime dienst AIVD het nog niet helemaal te vertrouwen. In het jaarverslag dat deze week uitkwam, is te lezen dat het risico op „verstoringen van de openbare orde” tijdens de Molukse herdenkingsdagen aanwezig blijft. Mede om die reden sloot de politie donderdag op- en afritten van snelwegen af toen de stoet van zeker 800 motoren van de Molukse motorclub Satudarah langskwam.
Terwijl de motoren nog onderweg waren, werd in theater Orpheus in Apeldoorn de Molukse vlag gehesen – iets wat in Indonesië zomaar een aantal jaren cel kan opleveren. Onvervaard klonk tientallen malen de strijdkreet van de Molukkers: „Mena muria!” Vrij vertaald komt dat neer op: „Een voor allen, allen voor een!”
Desondanks was het karakter van de dag vooral gemoedelijk. De president in ballingschap, John Wattilete, hield een toespraak. Er waren workshops, fotosessies en kraampjes met de meest uiteenlopende Molukse waar die gretig aftrek vond.
Zelfs de harde kern van de Molukse RMS lijkt er niet aan te ontkomen dat de jaarlijkse herdenkingsdag van de republiek ieder jaar een beetje meer het karakter van een gezellige ontmoetingsdag krijgt.
Wellicht verwoordde een Molukse bezoekster uit Den Haag de algemene opinie het best toen ze desgevraagd aarzelend aangaf nog altijd te hopen dat de RMS „ooit” in Indonesië tot stand komt. Maar of ze er zelf ook echt in gelooft? Zonder aarzelen ja zeggen, zoals veel Molukkers lange tijd deden, is niet meer realistisch. Ronduit nee zeggen gaat nog te ver. Haar antwoord: „Dat is een moeilijke vraag.”