Anders dan bij wetten en koninklijke besluiten gebruikt de koningin voor de Akte de ik-vorm en niet het majesteitelijk meervoud ‘wij’. Daarmee wordt benadrukt dat de abdicatie een persoonlijk besluit is. „Buiten iemands invloed’, zoals koningin Wilhelmina het formuleerde in haar akte van 1948. ,Geheel vrijwillig”, aldus Juliana in haar akte in 1980.

Op het moment dat koningin Beatrix de laatste krul van haar handtekening op de Akte heeft gezet, is zij koningin af en is de naast haar aan tafel zittende Willem-Alexander koning. Hij is de volgende die de Akte tekent, als getuige. Daarna wordt de Akte ook door koningin Máxima ondertekend, en door nog 31 getuigen, onder wie de minister-president, ministers en de burgemeester van Amsterdam.

Bij de plechtigheid is ook een deel van de koninklijke familie aanwezig. Behalve de prinsesjes Amalia, Alexia en Ariane zijn dat prins Constantijn, prinses Laurentien, prinses Mabel, de drie zussen van de koningin, Irene, Margriet en Christina, en Pieter van Vollenhoven.

De Akte wordt na afloop bewaard in het Nationaal Archief, dat daarvoor beter is uitgerust dan het Kabinet van de Koning waar het stuk in feite thuishoort.