S. gaf wel vrijwillig DNA af, terwijl hij wist dat hij daarmee tegen de lamp zou lopen. Maar hij wist dat familieleden ook zouden meedoen.

De boer uit Oudwoude staat terecht voor de moord in 1999 op het 16-jarige meisje. Hij zou haar ook hebben verkracht. „Ik heb de afgelopen 13 jaar meerdere malen overwogen naar de politie te gaan. Maar iedereen heeft intussen kunnen zien welke ophef de zaak heeft gehad”, legde hij uit.

Boete

S. bewaarde het mes waarmee hij de keel van Marianne Vaatstra in 1999 drie keer doorsneed al die jaren. „Ik heb het bij me gehouden als een vorm van boete van wat ik gedaan heb. Ik heb het als een waarschuwende herinnering bij me gehouden”, zei hij donderdag op vragen van de rechtbank in Leeuwarden daarover.

Hij zei ook altijd zuinig op zijn spullen te zijn en hoewel versleten en 27 jaar oud, kon hij nog prima met het mes uit de voeten. De rechters bleven lang doorvragen over het mes. „Ik heb het misschien ook wel gehouden omdat ik uiteindelijk toch wel gepakt wilde worden. Het kon mij mogelijk linken aan de moord.”

Thuis, kort na de moord, besloot S. het wapen niet weg te gooien. „Als op 1 mei een meisje met een doorgesneden keel wordt gevonden en ik op die dag mijn mes was kwijtgeraakt, zou dat wel opvallen. Ik gebruik dat mes dagelijks.”

Het mes werd na de arrestatie van S. gevonden. Er werden bijna 14 jaar na dato geen DNA-sporen van het slachtoffer meer op getraceerd.

Leed besparen

Hij zei in 1999 te hebben besloten zijn mond te houden. „Ik had de familie in verderf gestort. Ik kon dat niet meer veranderen. Ik had besloten om mijn familie het leed te besparen. Mijn kinderen waren toen 5 en 8 jaar oud”, betoogde S. Hij wilde niet dat zij hun vader in de gevangenis moesten opzoeken.

De arrestatie eind vorig jaar kwam uiteindelijk toch nog onverwachts, hoewel hij wist dat het een kwestie van tijd zou zijn.

S. kwam vooral aan het begin van zijn verklaring moeilijk uit zijn woorden. De rechter begon de zitting met een uitgebreide behandeling van wat er met Marianne was gebeurd. Dat luisterde de verdachte gelaten aan. S. zei zich niet goed te herinneren welke route hij nam, voordat hij Marianne tegenkwam.

Eis

Het is nog niet helemaal zeker of dan ook de eis tegen S. valt. De rechtbank in Leeuwarden heeft vrijdag een reservedag ingelast, mocht de zaak donderdag niet worden afgehandeld.

S. werd pas vorig jaar ontmaskerd toen in de regio van het misdrijf een DNA-verwantschapsonderzoek werd gehouden. Het lichaam van Marianne werd op 1 mei 1999 gevonden in een weiland bij Veenklooster. Het Openbaar Ministerie (OM) gaat ervan uit dat S. haar onder dwang van een mes meenam. Hij zou haar hebben verkracht en haar daarna met haar eigen bh hebben gewurgd en met een zakmes haar keel hebben doorgesneden.

De rechter confronteerde hem ermee dat hij niet een keer, niet twee keer, maar drie keer de keel van het 16-jarige meisje heeft doorgesneden. Ook vond de rechter het opmerkelijk dat S. zegt zich sommige dingen niet meer te herinneren en over andere dingen heel gedetailleerd weet te verklaren.

„Mijn lichaam heeft het gedaan, ik was het niet”, zei de verdachte over de verkrachting en moord. „Bij vol bewustzijn doe ik zoiets niet.”

In februari stond S. ook al voor de rechter; het ging toen om een niet inhoudelijke behandeling. Toen bleek uit verschillende onderzoeken dat S. volledig toerekeningsvatbaar is. Tbs is daarom volgens het OM absoluut niet aan de orde, want dat is alleen voor mensen met wie geestelijk van alles mis is.

Rat

Bauke Vaatstra, de vader van de in 1999 in Veenklooster misbruikte en vermoorde Marianne, vindt verdachte Jasper S. een rat. Die typering gebruikte hij in zijn slachtofferverklaring bij de behandeling van de zaak donderdag bij de rechtbank in Leeuwarden.

„Dat hij een advocaat heeft… Ik kan het me niet voorstellen. Maar dat kan in Nederland.” Vaatstra zei zich niet te kunnen voorstellen dat S. niet de hoogste straf krijgt. Eerder zei hij al op levenslang te hopen. „Wij hebben levenslang. Allemaal.”

Vaatstra zei dat hij 13,5 jaar onvoorstelbaar veel leed heeft gehad. Hij wordt nog steeds badend in het zweet wakker. „Ik heb haar gevonden, ben naast haar gehurkt, heb haar vingers in mijn handen gehad en moest toen liggen. Ze is als een beest afgeslacht.” Die beelden ziet hij nog „elke avond, elke nacht”.

De vader van Marianne gelooft niet dat S. zich het nodige van die nacht niet meer kan herinneren. „Het schijnt een slimme man te zijn. Hij heeft hoge cijfers gehaald”, zei hij daarover.

Jasper S. was emotioneel tijdens de vier verklaringen van nabestaanden.