Minister Melanie Schultz van Haegen van Infrastructuur kwam vorig jaar met haar plan om de A27 bij Utrecht te verbreden naar 2 x 7 rijstroken. Daarvoor moet de bak waarin de snelweg landgoed Amelisweerd passeert breder worden en dat kost bosgrond. Een onderzoek in opdracht van de gemeente Utrecht wees begin maart echter uit dat het ook anders kan. Door rijstroken te versmallen en de vluchtstrook op te offeren krijgt de drukbereden weg meer capaciteit. Die oplossing is ook nog eens honderden miljoenen euro’s goedkoper.

„De snelheid moet dan naar beneden naar 100 kilometer per uur. Nou en, het is toch helemaal niet nodig om met 120 kilometer per uur langs de stad te razen”, zei verantwoordelijk wethouder Frits Lintmeijer bij de presentatie van het onderzoek. Dat leverde hem applaus op van de Vrienden van Amelisweerd.

In 1972 werd de werkgroep Amelisweerd (later Vrienden van Amelisweerd) opgericht. Doel was het landgoed annex natuurgebied te behoeden voor aantasting door Utrechtse stadsuitbreiding en wegenplannen van de rijksoverheid. Stadsuitbreiding in Amelisweerd is er nooit gekomen, maar de wegenplannen wel.

Medio jaren 70 lanceerde Rijkswaterstaat het voornemen om de rijksweg 27 om te vormen tot een achtbaans snelweg A27, dwars door het landgoed. Jaren van protesten, bezwaren, procedures en Kamerdiscussies zorgden ervoor dat het voorgenomen snelwegtracé opschoof naar de rand van Amelisweerd.

Rijkswaterstaat was in 1982 klaar om met de klus te beginnen. Maar actievoerders verzetten zich en trokken het bos in. Daar ontstond een zelfgebouwd protestdorp met boomhutten en versperringen. Tot driemaal toe joeg de politie bezetters het bos uit, maar onmiddellijk zaten er andere actievoerders in de bomen.

Op 24 september 1982 kwamen er 600 ME’ers aan te pas om de actievoerders het bos uit te jagen. Direct daarna reden bulldozers 672 bomen omver, zodat een rechtszaak die nog diende nutteloos was geworden. In 1986 ging de nieuwe A27 open.