De gemiddelde uitkering van het fonds bedroeg 2749 euro. In 2011 was dat bedrag nog 2380 euro. Volgens het fonds is de stijging deels te verklaren doordat de maximale uitkering met 10 procent is verhoogd. Ook mogen meer nabestaanden aanspraak maken op een vergoeding, bijvoorbeeld van psychische hulp.

In totaal vroegen 7109 mensen vorig jaar om een vergoeding van het fonds. Dat is iets minder dan in voorgaande jaren. Volgens een woordvoerster komt dat mogelijk doordat er niet zoveel voorlichting is gegeven over het fonds als in andere jaren. In 2013 gaat het fonds meer voorlichten: naast slachtofferhulp worden dan ook advocaten, verzekeringen en politie gewezen op de mogelijkheden die slachtoffers hebben om een schadevergoeding te krijgen.

Niet alle aanvragen hebben ook geleid tot een vergoeding: 33 procent van de claims is afgewezen. In 2012 werd overigens ook de 100.000e aanvraag bij het fonds ingediend.

Het fonds stelt verder vast dat er nog steeds te laat aanvragen worden gedaan. Slachtoffers mogen zich tot drie jaar na een delict melden, maar die termijn blijkt in de praktijk vaak te kort. Staatssecretaris Fred Teeven (Veiligheid en Justitie) besloot daarom eerder al de wet te gaan wijzigen. Daardoor mogen slachtoffers een vergoeding aanvragen zolang een misdrijf nog niet is verjaard.

Het Schadefonds Geweldsmisdrijven bestaat sinds 1976 en is bedoeld om slachtoffers van ernstige geweldsmisdrijven een financiële tegemoetkoming te geven voor het lichamelijke en psychische letsel dat ze hebben opgelopen. De maximale vergoeding voor smartengeld (immateriële schade) is 10.000 euro, voor werkelijk gemaakte kosten (materiële schade) kunnen slachtoffers of nabestaanden maximaal 25.000 euro terugkrijgen.