Pleegouders moeten wel aan een aantal voorwaarden voldoen. Ze moeten minimaal 21 jaar zijn, een stabiele leefsituatie kunnen bieden en een verklaring van geen bezwaar krijgen van de Raad voor de Kinderbescherming. Ook worden aspirant-pleegouders beoordeeld op geschiktheid en moeten ze een cursus volgen. Volgens de woordvoerder gebeurt de selectie van pleegouders erg zorgvuldig.

Er zijn verschillende vormen van pleegzorg. Er is een tijdelijke variant, voor kinderen die naar verwachting in de toekomst weer terug kunnen naar de eigen ouders, en een ‘opvoedingsvariant’ waar het kind verder kan opgroeien. Ook is er nog pleegzorg in deeltijd, waarbij mensen de pleegkinderen verzorgen in vakanties of weekenden.

Omdat geaardheid en religie van pleeggezinnen niet worden geregistreerd, is niet bekend sinds wanneer kinderen ook bij homoseksuele pleegouders worden ondergebracht en om hoeveel kinderen het gaat. Een woordvoerder van Pleegzorg Nederland weet wel dat het geen nieuw fenomeen is.

Al in de jaren 80 werd er in samenwerking met de homobelangenorganisatie COC campagne gevoerd om pleegouders te werven onder homoseksuelen, zegt zij. Ook een aantal jaar geleden heeft de overheid wervingscampagnes gevoerd onder ‘niet-traditionele’ doelgroepen, zoals alleenstaanden, tweeverdieners, lesbische en homoparen en mensen uit allochtone kringen, aldus de zegsvrouw.

Pleegzorg is anders dan adoptie. Pleegzorg komt in het vizier als ouders hun kind om wat voor reden dan ook niet zelf kunnen verzorgen. De juridische band met de biologische ouder(s) blijft bestaan. Bij adoptie wordt een kind volledig aangenomen en de wettelijke band met de echte ouders doorgesneden. In Nederland mogen homoseksuele stellen sinds 2001 met elkaar trouwen en kinderen uit Nederland adopteren. Maar de adoptie van kinderen uit andere landen is pas sinds 2009 toegestaan.