Volgens hoogleraar milieutoxicologie Tinka Murk zit het probleem er vooral in dat media kwesties rond voedsel opblazen. „Er is een groot verschil tussen potentieel en werkelijk risico.” Het kan wel zo zijn dat een bepaalde stof kankerverwekkend is, maar dat wil niet zeggen dat iedereen die die stof binnenkrijgt, kanker krijgt.

„Veel hangt af van de blootstelling. Pas wanneer de dosis die iemand binnenkrijgt boven bepaalde grenzen uitkomt, wordt het risicovol”, legt Murk uit. Ze haalt het voorbeeld aan van de aflatoxine die via beschimmelde maïs in melk terechtkwam. „Aflatoxine is inderdaad een zeer giftige stof die je het liefst niet binnenkrijgt. Wereldwijd hebben wetenschappers een veilige grenswaarde vastgesteld. Europa heeft de norm nog veel lager gesteld om het risico nog meer te verkleinen. Door controles is deze stof op tijd opgemerkt en hebben mensen dus niet te veel binnengekregen.”

Door de recente voedselschandalen is wel weer duidelijk geworden dat consumenten vervreemd zijn geraakt van hun voedsel, vindt Van Boekel. Mensen schrikken ervan dat het vlees dat ze eten van verschillende dieren afkomstig is en door verschillende landen vervoerd is voordat het op hun bord terecht komt.

Meer transparantie over de voedselketen vindt Van Boekel dan ook hard nodig. „We moeten niet oma’s in potten laten roeren in commercials en doen alsof de tomatensaus zo geproduceerd wordt. Want dat klopt niet. We moeten juist laten zien hoe geavanceerd het er allemaal aan toe gaat. Laat in de reclame de machinerie zien die eraan te pas komt bij de productie van het voedsel dat wij eten. Dat is veel eerlijker.”

De Tweede Kamer praat donderdag met minister Schippers (Volksgezondheid) over voedselfraude.