Cohen heeft „geen enkele aanwijzing” dat een substantieel deel van de jongeren kwam om rellen trappen. „Integendeel”, schrijft hij in zijn onderzoeksrapport dat vrijdag openbaar werd. „Velen wilden meteen weer weg toen het uit de hand liep. Er zijn ook geen aanwijzingen dat de film Project X een belangrijke bron van inspiratie vormde.” De belangrijkste drijvende krachten voor de jongeren om naar het feest te gaan, waren vrienden en sociale media.

Uit een analyse blijkt dat mensen uit hele land naar Haren kwamen, maar het was „geen landelijk feestje”. De meeste jongeren kwamen uit de drie noordelijke provincies, bijvoorbeeld uit Groningen (stad), Assen en de omgeving Haren. Ze waren in de meeste gevallen niet ouder dan 25 jaar, bijna de helft was jonger dan 20. Het waren vooral jongens (twee derde) die naar Haren kwamen. Het ging meestal om scholieren en studenten die grotendeels nog bij hun ouder(s) woonden. Ook de later aangehouden verdachten waren relatief jong; gemiddeld 19,6 jaar oud.

Vrijwel alle ouders die commissie-Cohen sprak, hebben het feest vooraf met hun kinderen besproken. De meeste ouders wezen hun kinderen op de risico’s en raadden hen aan niet naar Haren te gaan. „Een flink deel van hen ging zelfs over tot een verbod, iets wat in Nederlandse gezinnen niet erg snel gebeurt.” Als kinderen wel mochten gaan, dan golden er vaak veel strikte voorwaarden. Cohen noemt het relevant dat laagopgeleide ouders hun kinderen „wat minder vrij laten” en eerder bereid zijn tot het uitvaardigen van een verbod. „Wat betreft het trekken van grenzen hebben veel gezinnen hun werk gedaan.”