In het rapport schrijft Job Cohen dat „‘Haren’ zich hoogstwaarschijnlijk niet een tweede keer in dezelfde vorm zal voordoen”. Maar met de huidige sociale media is het goed denkbaar dat „in toenemende mate” mensen zich massaal ergens verzamelen. Dat kan op feesten en festivals zijn, maar bijvoorbeeld ook op bijeenkomsten van fans of bij een oproep tot sneeuwbalgevechten. Daarnaast kunnen mensen via de sociale media ook massaal worden opgeroepen voor een sociaal of politiek doel of om te rellen of te demonstreren.

Omdat Nederland een zeer dichtbevolkt land is met veel media „kunnen dergelijke mobilisaties snel een massale omvang aannemen”. In veel gevallen is de omvang van deze samenkomsten onvoorspelbaar. Haren lag nog in een dunbevolkt gebied en het laat zich volgens Cohen raden wat er was gebeurd als Haren in de Randstad had gelegen. Maar bijvoorbeeld ook weersomstandigheden en hoe gemakkelijk mensen op de bestemming kunnen komen, spelen een rol. Er zijn voldoende voorbeelden van oproepen via social media die uiteindelijk een stille dood sterven. Zo meldden zich 5000 mensen aan voor ‘een Project-X’ in Amsterdam, maar „ging dat evenement geruisloos voorbij”.

Cohen stelt echter ook dat als autoriteiten sociale media gaan volgen, daar ook gevaren aan kleven. De kans op overreactie is volgens hem „levensgroot” en het overgrote deel van de oproepen is volstrekt onschuldig. Initiatiefnemers worden in de toekomst mogelijk meer aansprakelijk gesteld voor hun daden en er komen mogelijk beperkende eisen aan dergelijke oproepen. Daarmee kan de vrijheid van meningsuiting in het geding komen. „Dit is het fundamentele politieke dilemma waarmee de politiek binnenkort te maken krijgt”, waarschuwt Cohen.