Van Ardenne wil graag de contacten tussen samenlevingen in het rijke Westen en het arme Zuiden bevorderen. Daarom belooft ze samenwerking tussen bedrijven, kennis- en onderzoeksinstituten en maatschappelijke organisaties te zullen bevorderen. Hoe dat precies in het vat gegoten moet worden, wil de bewindsvrouw de komende tijd uitwerken.

Een andere lijn die Van Ardenne in haar beleid om de armoede te bestrijden centraal stelt, is die van concentratie van de bilaterale hulp. De CDA-politica wil het aantal landen waarmee de Nederlandse overheid een intensieve bilaterale hulprelatie heeft, fors terugbrengen. Ook het aantal terreinen waarop Nederland hulp verleent, wordt ingeperkt.

Het aantal landen wordt teruggebracht van 49 naar 36. Onder de landen die geen hulp meer krijgen, bevinden zich relatief rijke landen als China en Brazilië en landen die een potje van hun bestuur maken, zoals Zimbabwe. Volgens Van Ardenne valt met de Zimbabwaanse president Mugabe geen land meer te bezeilen. Wel houdt zij de mogelijkheid open om maatschappelijke organisaties in dat land te blijven steunen, hetzij via Nederlandse hulporganisaties hetzij via de ambassade.

In de hulp aan de overblijvende kerngroep van landen gaat Nederland zich concentreren op onderwijs, aids-bestrijding, reproductieve gezondheidszorg, milieu en water. Vooral voor onderwijs wil Van Ardenne fors meer geld uittrekken om ertoe bij te dragen dat in 2015 ieder kind een basisschool kan bezoeken.

Met het concentratiebeleid gaat Van Ardenne voort op de weg die haar voorgangster Herfkens is ingeslagen. Herfkens beperkte het aantal hulplanden van meer dan honderd tot de huidige 49.