Daags na de kerstdagen werden de sleutels van de kapsalon en de woning ingeleverd bij de notaris en is de laatste herenkapper van Dodewaard geschiedenis geworden. Wel heeft Van Reeden nog een aantal halskragen in huis. De papieren banden rond de nek –die moeten voorkomen dat haartjes onder de kapmantel in de kleding terechtkomen– bewaart hij voor een enkele volgende knipbeurt.

Hoewel zijn vader mandenmaker was, had Van Reeden geen ambities om zelfstandig ondernemer te worden. „Eerst werkte ik bij de sigarenfabriek Panther, nadat ik wegens tbc de ambachtsschool niet had kunnen afmaken. Zestien was ik toen ik voor het eerst met m’n broers bij kapper Hoogerbeets kwam. Twee jaar daarna vroeg hij of ik er wilde komen werken.” Anderhalf jaar later nam hij de kapsalon over voor 12.500 gulden. „Wekelijks kwamen er ook twaalf tot dertien scheerklanten. Maar dat werd van lieverlee minder. Ik denk dat ik 25 jaar geleden de laatste scheerklant heb gehad.”

Het was niet gemakkelijk om het hoofd boven water te houden. „Destijds was er nog een herenkapper in het dorp, die was op leeftijd. Een week nadat hij gestopt was, overleed hij.”

Van Reeden werd kapper voor de wijde omtrek toen in 1976 de op een na laatste herenkapper in Opheusden de bedrijfsactiviteiten beëindigde en een jaar later ook de allerlaatste stopte. „Een streekkapper met streken. Streken had je vroeger ook al, zei mijn hoofdonderwijzer, die ik ook jarenlang knipte.”

Lange haren

De schaalvergroting was bittere noodzaak toen in de jaren zestig lange haardracht bij mannen in de mode kwam. „De tijd van tien tot twaalf keer knippen per jaar zoals daarvoor, is nooit meer terug gekomen. Het is gebleven bij hooguit zes, zeven knipbeurten jaarlijks.” Maar daarbij werd wel eens meer dan alleen het haar weggenomen. „Ja, ook ik heb wel eens in een oor geknipt. Gelukkig nooit bij een van de kinderen die niet stil konden zitten. De kunst bij die kleintjes is om mee te bewegen en zo snel mogelijk klaar te zijn met de schaar. Liever werk ik aan een volle kuif. Kijk, voor een kalend hoofd is geen vakmanschap nodig.”

Praten en knippen tegelijk

Had Koen nog nieuws? Dat was de vaste uitdrukking als de klanten thuiskwamen. „Natuurlijk hoor je van alles. Veel praten en doorknippen, dat is het vak. Je kan wel zeggen dat ik kan breien en knippen tegelijk.” Aan handigheid heeft hij na al die jaren niets ingeboet. Ook zijn gezichtsvermogen heeft hem niet in de steek gelaten.

De laatste jaren was de kapsalon alleen nog op donderdag, vrijdag en zaterdag open. „Veel klanten waren het er niet mee eens dat ik wilde gaan stoppen. „Je bent toch nog goed gezond”, werd me gezegd.” De sluiting was ook niet gepland, maar toen het echtpaar onverwacht een mooi appartement in Ochten kreeg toegewezen, was de beslissing niet moeilijk.

De laatste week was het topdrukte. „In plaats van veertig klanten die ik wekelijks nog had, waren het nu wel zeventig. Veel emoties en veel cadeaus.” Rollades, kerststollen, een autoboek en vele fooitjes.

Thuis knippen of als mobiele kapper vaste klanten nog bezoeken, zal Van Reeden niet doen. Alleen voor twee zieke klanten zal hij een uitzondering gaan maken. En voor de kinderen en vijf kleinkinderen. Die worden straks in de badkamer geknipt.