De zestien zijn tijdens de staking in het voorjaar van 1943 door de Duitsers geëxecuteerd. Ze zouden in een moerassig deel van het natuurgebied zijn begraven. Omdat het moeras door de hitte van afgelopen zomer voor een groot deel droog was komen te liggen, werd eind augustus besloten tot onderzoek.

De Bergings– en Identificatiedienst (BID) van de Koninklijke Landmacht heeft afgelopen weken een gebied ter grootte van duizend vierkante meter geheel onderzocht. Dat er niets gevonden is, kan er volgens de woordvoerder op duiden dat de menselijke resten door de zuurgraad van de veengrond nagenoeg geheel verteerd zijn. Maar voor hetzelfde geld ligt het massagraf 20 meter buiten het onderzochte gebied, voegt hij toe.

De onderzochte plek is aangewezen naar aanleiding van een onderzoek in 2001 van de Werkgroep Appèlbergen, een initiatief van een van de nabestaanden van de slachtoffers. Ook oude getuigenverklaringen en processen–verbaal wezen in de richting van het moeras. Op enkele meters afstand van deze plek werden in 1945, op aanwijzingen van getuigen, al negentien slachtoffers geborgen. Het natuurgebied Appèlbergen werd tien jaar geleden met behulp van een F–16 al eens volledig uitgekamd, ook zonder resultaat.

Volgens Heijerman is de teleurstelling onder de nabestaanden groot. De kans dat er nog eens een onderzoek komt, acht hij heel klein. De Werkgroep Appèlbergen wil in het gebied een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers plaatsen. De gemeente Haren heeft hiervoor inmiddels geld vrijgemaakt.