De 21–jarige inwoner van Gorinchem die de brief met het poeder ontving vertrouwde de zaak niet en schakelde de politie in. De autoriteiten vreesden dat het poeder wel eens het het gevreesde anthrax, de miltvuurbacterie, zou kunnen zijn en stelden het rampenplan in werking. Later bleek het poeder verpulverd stucwerk te zijn.

De 29–jarige afzender van de brief meldde zichzelf bij de Koninklijke Marechaussee in Irak toen daar eenmaal bekend was geworden hoeveel opschudding de brief had veroorzaakt. Uit zijn verhoor is volgens justitie gebleken dat het onder militairen in het buitenland niet ongebruikelijk is souvenirs uit dat land in een brief naar huis te sturen. Dat gebeurt bijvoorbeeld vaak met woestijnzand.

Het stucwerk was afkomstig uit een stationsgebouw in Irak waar de Nederlandse militairen tijdelijk hebben geslapen. De man haalde een stukje sierpleister van de muur en verzond dat, maar realiseerde zich volgens zijn verklaring niet dat het pleister onderweg zou verpulveren tot poeder.

De man uit Gorinchem ontving de brief van zijn vriend op 8 september. Omdat in de brief niet werd verwezen naar het poeder kreeg de Gorinchemmer argwaan en schakelde hij de politie in. Die liet onder andere de woning van de man onderzoeken door deskundigen in speciale veiligheidspakken. Aanvankelijk ontruimde zij ook de omgeving van de woning. Al dezelfde dag bleek na onderzoek dat er geen anthrax in de brief had gezeten.