De slachtoffers werden in hun huis in Rijswijk vermoord. De rechtbank in Den Haag veroordeelde B. eerder tot 30 jaar cel, conform de eis van het OM.

Het stel moest op korte termijn hun huis uit, nadat B. door financiële problemen al een tijd de huur niet meer had kunnen betalen. Om gezichtsverlies te voorkomen besloot hij zijn partner en hun kind te doden. Na een onrustige nacht, liep hij naar beneden en haalde een koksmes, dat hij onder de bank in de slaapkamer verstopte. Daar ging hij nog ongeveer een minuut zitten en besloot toen zijn vriendin te wurgen.

Hij kneep de keel van zijn vriendin dicht terwijl zij lag te slapen. Zijn vriendin werd nog wakker en verzette zich. Toen zij bewusteloos was, trok hij een stropdas strak om haar hals en stopte een sok in haar mond. Daarna haalde hij zijn zoontje uit bed en knuffelde hem beneden in de slaapkamer, om hem tenslotte de keel dicht te knijpen en met een snoer van een laptop te wurgen.

B. gebruikte het mes uiteindelijk niet, omdat hij ze volgens eigen zeggen geen pijn wilde doen. Terwijl hij op de bank in de slaapkamer zat wist hij „dat hij de grootste fout van zijn leven ging maken”. Na de moorden vluchtte B. naar Italië, waar hij een week later kon worden aangehouden.

Het hof vindt dat er sprake is van moord. Hij heeft tijd gehad om over zijn handelen na te denken. Er zijn geen aanwijzingen dat B. werd overvallen door een hevige paniek en de moorden in een opwelling pleegde, zoals zijn advocaat had betoogd. Het hof hield er rekening mee dat de man niet eerder is veroordeeld en spreekt van een familiedrama. Deskundigen vinden de man toerekeningsvatbaar, maar durfden geen uitspraken te doen over de kans dat hij nog eens zoiets doet.