Hoe lang gaat de slag om Aleppo duren?

„Die is nog niet helemaal begonnen. De reactie van het regime is tot nu toe vrij voorzichtig geweest. Er is weliswaar al gevochten met zware wapens, maar de betekenis van de slag is in Syrische staatsmedia flink opgeklopt. De regering hoopt wellicht de rebellen naar Aleppo te lokken, zodat ze de opstandelingen op één plek kan bestrijden. Dat is makkelijker dan dat het regime het leger moet opsplitsen om de rebellen verspreid door het hele land te bevechten.”

Is er helemaal geen slag in Aleppo?

„Binnenkort zal er wel zwaar worden gevochten. De strijd zal waarschijnlijk vrij snel zijn beslecht in het voordeel van Assad. Dat zag je ook bij de gevechten in bijvoorbeeld Daraa en Homs. Daarna zal het geweld zich echter verplaatsen. Het regime is militair sterker, maar kan geen beslissende overwinning forceren. De rebellen zijn te zwak om hun bescheiden militaire successen vast te houden.”

Wat betekent dat voor de toekomst van Syrië?

„Ik vrees dat regering en rebellen in een kat-en-muisspel zijn verwikkeld zonder zicht op een duidelijke uitkomst.”

Waarom grijpt de internationale gemeenschap niet in, zoals bij de opstand tegen de Libische dictator Muammar Gaddafi?

„Deels omdat ze in Libië juist wel hebben ingegrepen. Rusland en China zijn niet blij met de manier waarop de NAVO een resolutie van de VN-Veiligheidsraad kon gebruiken om de opstandelingen te steunen. Daarom verzetten ze zich nu zelfs tegen de kleinste interventie in Syrië. Daarnaast komen ook de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten er weer aan. Barack Obama wil worden herkozen en heeft tijdens een recessie geen zin in een nieuw, kostbaar militair avontuur. Ten slotte is het onduidelijk of alle rebellen zelf wel op militair ingrijpen van het Westen zitten te wachten.”

Waarom zouden de opstandelingen daar niet blij mee zijn?

„Het Westen heeft het geweld ruim een jaar laten escaleren. Dat heeft ervoor gezorgd dat de meest compromisloze opstandelingen, voornamelijk salafisten, de overhand kregen. Zij hebben ook een aantal belangrijke wapenfeiten op hun naam staan. Zo denkt iedereen dat zij achter de aanslag in Damascus zaten, waarbij op 18 juli belangrijke kopstukken van het Syrische regime zijn gedood.”