Isoleercel te vaak en onterecht gebruikt
ROTTERDAM (ANP) – Psychiatrische patiënten worden te vaak en te lang opgesloten in isoleercellen. Het komt zelfs voor dat ze worden opgesloten omdat ze weigeren mee te werken aan behandeling of omdat ze de regels niet opvolgen, terwijl dat officieel geen reden mag zijn voor isolatie. Dat ontdekte klinisch psychologe Irina Georgieva van het Erasmus MC tijdens haar promotieonderzoek.
Psychiatrisch patiënten mogen wettelijk gezien alleen worden opgesloten als ze een gevaar vormen voor zichzelf of voor een ander. „Maar in de instelling waar ik onderzoek deed, zag ik dat het bijvoorbeeld al gebeurde als een patiënt weigerde een ander shirt aan te trekken als dat vies was”, aldus Georgieva.
Georgieva vindt dat patiënten bij hun opname zelf moeten aangeven hoe ze behandeld willen worden op het moment dat ze een gevaar vormen voor zichzelf of anderen: door noodmedicatie - platspuiten in de volksmond - of door opsluiting. Volgens Georgieva geven de meeste patiënten de voorkeur aan noodmedicatie terwijl de meeste behandelaars juist denken dat dat ingrijpender is voor patiënten.
In 2010 duurde een verblijf in een separeercel in Nederland gemiddeld 63 uur, iets minder dan drie dagen. Ter vergelijking: in Duitsland lag dat gemiddelde op 6,6 uur en in Noorwegen op 3 uur.