In het akkoord staat dat patiënten meer moeten doen aan preventie, zelfmanagement en hun herstel. Ook zal in de sector minder gebruik worden gemaakt van dwang. De zorg wordt dichter rondom de patiënt georganiseerd. De huisarts zal dan ook een belangrijkere rol gaan krijgen.

Het aantal bedden in instellingen moet in 2020 met een derde zijn teruggebracht ten opzichte van 2008. Nu komt het voor dat patiënten in instellingen worden opgenomen, terwijl zij ook ambulant zouden kunnen worden behandeld. Dat moet in de toekomst niet meer voorkomen, hoopt Schippers. Ook wordt de financiering van ggz-instellingen anders geregeld, waardoor ze minder papierwerk te verstouwen krijgen.

De verandering in de sector gaat volgens de minister „bloed, zweet en tranen” kosten, maar is wel hard nodig om de patiënten perspectief te bieden. Marleen Barth, voorzitter van GGZ Nederland, sloot zich daarbij aan. „We gaan de kwaliteit verbeteren en meer aansluiten bij de wensen van de patiënten. De psychiater en zijn team moeten achter het bureau vandaan komen en de zorg zo dichtbij de patiënt regelen als mogelijk”, stelde zij.

Omdat mensen met geestelijke problemen meer in de samenleving zullen blijven, moet volgens Barth de tolerantie „voor mensen die soms een beetje mal doen” omhoog. Ook het landelijk platform GGZ, een koepelorganisatie voor patiënten- en cliëntenclubs, stelt dat het goed is dat de komende tijd wat wordt gedaan aan het stigma waar veel GGZ-patiënten mee te maken hebben.

De minister wist voor het convenant de handen ineen te slaan met zorgaanbieders, beroepsverenigingen, zorgverzekeraars en patiëntenverenigingen. Door de afspraken moeten de uitgaven aan geestelijke zorg worden getemperd. De afgelopen jaren kostte de geestelijke gezondheidszorg elk jaar 5 procent meer dan het jaar daarvoor. Dat moet in 2013 en 2014 maximaal 2,5 procent worden.