De gemeente wil, zonder daar direct extra geld voor beschikbaar te stellen, stadslandbouw stimuleren door onder meer regels weg te nemen die dat tegenhouden. Naast spontane initiatieven van wijkbewoners die een stukje groen inrichten als moestuin, wil het stadsbestuur ook commerciële initiatieven steunen in de vorm van bijvoorbeeld stadsboerderijen.

De wethouder wil zo meerdere problemen aanpakken. „Zo willen we de lokale economie steunen door mensen die bezig met het kweken van onder meer groente en fruit, aan afnemers te verbinden, zodat er ook afzet is. Dat zorgt tegelijkertijd voor minder kilometers door bijvoorbeeld tomaten uit het Westland niet eerst naar Italië te brengen om er saus van te maken en daarna weer in een potje terug te sturen naar de Nederlandse supermarkt”, aldus Van Huffelen.

Van Huffelen denkt met stadslandbouw ook de gezondheid van de Rotterdammers te verbeteren. Uit onderzoeken zou blijken dat mensen met eigen moestuinen meer bewegen en groente en fruit eten. Dat is ook nodig, want Rotterdam scoort gemiddeld slecht als het gaat om de gezondheid van de stadsbewoners. Verder moeten moestuinen ook de ruimtelijke kwaliteit verbeteren.

De milieuwinst met stadslandbouw valt in de praktijk echter tegen, stelden onderzoekers van Praktijkonderzoek Plant en Omgeving (PPO) van de Wageningen Universiteit al eerder vast. Er blijkt onrealistisch veel grond nodig te zijn om een substantieel deel van de dagelijkse boodschappen zoals aardappelen, groente, eieren en zuivel te laten vervangen door lokale producten. De wethouder wil echter dat „over 10 jaar een aanzienlijk deel van de Rotterdammers groente en fruit uit de streek consumeert.”