Het WODC interviewde onder anderen politiemensen, officieren van justitie, onderzoeksrechters en advocaten. Zij vinden de telefoontap nog steeds de moeite waard, onder meer omdat ze precies weten welke formulieren ze moeten invullen en hoe het technisch werkt. Ook gebruiken zij de informatie nog steeds in hun onderzoeken. Toch vindt het WODC dat politie en justitie moeten uitkijken dat ze niet achter gaan lopen.

Tegelijk wordt de internettap nog niet veel gebruikt. Zo’n tap kan al een paar jaar ingezet worden, bijvoorbeeld om iemands e-mail te lezen en te volgen. Maar het is voor de politie veel werk om toestemming voor zo’n tap te krijgen en om de vaak grote hoeveelheden informatie te verwerken.

Ook hebben nog maar weinig rechercheurs de kennis om iets met de informatie te kunnen. Verder geven geïnterviewden aan dat de software niet gebruiksvriendelijk is. Het aantrekken van digitaal rechercheurs gaat vrij langzaam en ook het scholen van politiemensen gaat niet snel genoeg. Een ander probleem is dat informatie die over het internet wordt verstuurd, vaak versleuteld is, wat het er voor de politie niet makkelijker op maakt.

Alternatieven voor de telefoontap zijn er momenteel niet in Nederland. Politie en justitie vinden deze taps nog te belangrijk om ze in grotere mate te vervangen dan nu gebeurt. Het WODC adviseert politie en OM wel om naast de taps meer in te zetten op andere opsporingsmogelijkheden zoals de wijk in gaan, plaatsen van afluisterapparatuur en inzetten van undercoveragenten. Uit het onderzoek blijkt dat Engeland, Wales, Duitsland en Zweden veel minder zwaar op de telefoontap leunen dan Nederland.