Dat meldde een woordvoerster van de provincie Zuid-Holland dinsdagmiddag. De provincie sommeerde onlangs dat de Stichting Titus het bord langs de snelweg moest weghalen. De woordvoerster meldde afgelopen vrijdag in deze krant dat het bord zou „kunnen blijven staan” als de „commerciële” verwijzing naar de website van Titus zou worden verwijderd. Onder Titus valt Uitgeverij Daniël.

Andries Loos zei dinsdagmorgen dat hij gisteren van de provincie te kreeg dat het bord kan blijven staan als de verwijzing naar de website Titus achterwege blijft. Of het bord in zijn huidige vorm daadwerkelijk kan blijven staan, lijkt echter de vraag. Dit gezien een schriftelijke reactie van de provincie dinsdagmiddag.

In het geval van het evangelisatiebord past de provincie de in 2007 in werk getreden Verordening Bescherming Landschap en Natuur (VBLN) toe, aldus de woordvoerster. Die verordening beoogt „bescherming van de openheid en de beeldkwaliteit van het landschap tegen verstoring, ontsiering en aantasting door opschriften, aankondingen, afbeeldingen, reclameobjecten, constructies ten behoeve daarvan en reclamewagens. Op grond van de VBLN is het verboden in de landelijke gebieden, waar de openheid als kwaliteit bescherming behoeft, opschriften en dergelijke te plaatsen.”

Uitzondering op dat voorschrift zijn boodschappen die te maken hebben met de in de Grondwet verankerde vrijheid van meningsuiting, zoals evangelisatieteksten. Die opschriften mogen echter geen groter oppervlakte hebben dan 1,5 vierkante meter, meldt de provincie.

De provincie, die spreekt van „plezierig contact” met Stichting Titus, stelt dat de brief die de organisatie onlangs kreeg over de regelgeving „helder” is. „Knelpunten zitten in de verwijzing naar de site (handelsreclame) en de afmetingen van het opschrift.”

Op de vraag of de provincie ook iets doet aan bijvoorbeeld seksueel getinte borden langs de weg, verwijst de woordvoerster naar de Verordening Bescherming Landschap en Natuur. Die geldt voor de landelijke gebieden.

Titus stelde dinsdag dat de fiscus de uitgeverij als een non-profitorganisatie ziet, die onder de stichting hangt. De provinciewoordvoerster meldt daarover: „We beoordelen de aard van de boodschap niet, noch de aard van de instantie waarnaar de reclame verwijst. Er zijn natuurlijk nog veel meer non-proftorganisatie die reclame maken, maar niet in de landelijke gebieden waar de verordening van kracht is.”

Waarom protesteert de provincie na anderhalf jaar tegen het bord? „We zijn op het spoor gekomen van het opschrift, omdat een ander, die zijn eigen reclame moest weghalen, daarnaar vroeg. We gaan zelf niet actief op zoek naar opschriften, maar doorgaans krijgen we meldingen of komen we de opschriften tegen tijdens andere controles. Het kan dan natuurlijk gebeuren dat ergens in de provincie een opschrift langere tijd niet wordt opgemerkt.”