Groenink had grote twijfels over de overname, die achteraf bezien ook niet goed is uitgepakt, maar kreeg die in Den Haag niet goed over het voetlicht. Het bankentrio kreeg uiteindelijk toestemming om de overname door te zetten. „Ik betreur dat zeer. Ik had daar misschien een sterkere rol in kunnen spelen”, aldus de voormalige topbankier.

De fusiegesprekken die ABN Amro zelf voerde met Barclays, waren volgens Groenink een verkeerde keuze omdat de bank zichzelf daarmee nadrukkelijk in de etalage zette. Daardoor werd ook de belangstelling van andere partijen gewekt. „Achteraf hadden we die fusiestap met Barclays niet moeten maken. Dat had het vijandelijke bod van het consortium misschien kunnen voorkomen”, zegt Groenink.

De oud-topman verwacht niet dat de Nederlandse staat quitte zal spelen als ABN Amro op termijn wordt verkocht. „Dat wordt heel moeilijk. Ik denk dat het voor het management van de bank heel moeilijk is om zo veel winst te maken dat daarmee de waarde van de onderneming zo groot wordt dat het hele bedrag terugkomt.”

Zelf werd Groenink bepaald niet slechter van de overname van ABN Amro door het bankentrio. De aandelen die hij zelf bezat leverden hem meer dan 25 miljoen euro op. Dat hij daarna werd weggezet als een graaier, heeft hem maar vooral ook zijn gezin erg geraakt. „De kinderen vonden het afschuwelijk. De oudsten hebben daar heel veel last van gehad.”

Groenink wil graag weer aan de slag in de bankenwereld. „Het meest logisch is een toezichthoudende functie. Ik zeg simpelweg: als iemand me zou vragen of ik beschikbaar zou zijn om zijn instellingen te helpen, dan ben ik dat. Tot nu toe is het niet gebeurd.”