„Aansprakelijkheid ouders verlengen”
Ouders moeten een belangrijkere rol krijgen bij de aanpak van jeugdcriminaliteit. Hun aansprakelijkheid moet worden vergroot. Daarnaast moet een gezinscoach falende ouders bijstaan en ontspoorde gezinnen weer op weg helpen.
Dat vindt CDA-kamerlid Cörüz. Zijn voorstellen vormen een aanvulling op het plan van aanpak voor de jeugdcriminaliteit van justitieminister Donner (CDA). „Een evenwichtige thuissituatie is heel noodzakelijk om jeugdcriminaliteit te voorkomen”, meent Cörüz.
Hij zou graag zien dat de leeftijd waarop ouders de aansprakelijkheid verliezen voor de schade die hun kinderen veroorzaken, wordt verhoogd van 16 naar 18 jaar. Nu is het nog zo dat de belastingbetaler opdraait voor schade die jongeren tussen de 16 en 18 jaar veroorzaken door bijvoorbeeld vandalisme en graffiti. Het zou gaan om miljoenen euro’s per jaar.
Cörüz vindt dat de vernieler dit zelf moet betalen. „Het is merkwaardig dat ouders wel tot het 21e levensjaar van hun kinderen verantwoordelijk zijn voor hun opvoeding en opleiding, maar niet voor de schade die 17- en 18-jarigen veroorzaken. Die verantwoordelijkheid moeten we niet langer afwentelen op de samenleving.”
Bovendien worden de ouders er zo toe gedwongen beter op hun kinderen te letten. Als zij daar zelf niet in slagen, moet er een gezinscoach aan te pas komen. Cörüz denkt daarbij aan oud-docenten of bijvoorbeeld iemand van het Leger des Heils. „Zodra er signalen zijn dat het fout gaat in een gezin, moeten ouders een gezinscoach krijgen. Idealiter kiezen ze die zelf uit, maar als ouders weigeren mee te werken, moeten ze daartoe wettelijk kunnen worden verplicht.”
Vooral allochtone gezinnen kampen volgens het CDA-kamerlid met opvoedingsproblemen. „Die ouders merken soms niet dat hun kind ontspoort. Autochtone ouders zijn beter in staat signalen op te pikken dat het niet goed gaat met hun kinderen. Een gezinscoach zou allochtone ouders kunnen aansporen beter te letten op verkeerde vrienden en de manier waarop hun kinderen aan geld komen.”
Ook wil Cörüz beter zicht krijgen op allerlei „goedbedoelde” preventieprojecten waarop geen enkele controle bestaat. Het gaat om 290 vaak lokale en kleinschalige projecten in heel het land, waarvoor miljoenen euro’s subsidie wordt uitgetrokken. Van lang niet alle projecten is bekend of ze ook resultaat opleveren. Cörüz wil dat dit verandert.