„Kijk, daar moet het allemaal gebeuren. Op dat terrein. 
’s Zomers lopen daar de schapen.” Een voorbijganger onderbreekt zijn dagelijkse rondje op de fiets om haarfijn uit te leggen wat Van Uden Logistics precies van plan is. De inwoner van Haaften steekt zijn mening niet onder stoelen of banken. „Niks gedaan; veel te dicht bij het dorp. Daar worden we niet beter van.”

Daar zijn ze het bij Van Uden niet mee eens. Het overslag­bedrijf wil het oppervlak van zijn bestaande ”warehouses” verdubbelen van 50.000 tot maximaal 100.000 vierkante meter. De containerterminal moet per jaar 50.000 containers gaan verwerken, bovendien wil het bedrijf het terrein in de richting van het dorp Haaften laten aanpakken door een landschapsarchitect.

Die ‘upgrading’ van het gebied zou een van de voordelen zijn van het grootschalige project; groei van de werkgelegenheid in de regio is een andere ‘meevaller’. En met de overlast valt het volgens Van Uden reuze mee: veel containers worden per schip vervoerd en niemand hoeft bang te zijn dat de containers ’s nachts worden verwerkt.

Veel inwoners van het dijkdorp Haaften delen het optimisme van het bedrijf niet. „Van Uden denkt groot, en dat is goed voor een ondernemer. Maar het is absoluut niet goed voor ons. De overslag van containers zorgt voor een enorme herrie. Metaal op metaal: het gaat door merg en been. Bovendien wordt het uitzicht er niet beter op. En wat te denken van het vervoer over de weg? De vrachtwagens komen vlak langs het dorp en rijden over de fietsroutes van de schoolkinderen. Zo’n groot bedrijf bij zo’n klein dorp, dat moet je niet willen”, stelt Ensink.

Ze kwam met een aantal dorpsgenoten twee jaar geleden in actie toen de gemeenteraad een startnotitie over dit onderwerp aannam. De afgelopen maanden heeft het actiecomité overuren gemaakt.

Burgemeester Van Hedel beleefde eind vorig jaar een warm avondje in het rivierdorp toen hij kwam praten over de nieuwe structuurvisie. Boze en emotionele Haaftenaren uitten in een stampvol dorpshuis hun onvrede over de plannen voor de uitbreiding van de containerhaven. De burgervader –pas een halfjaar actief in Neerijnen– besloot daarop ter plekke de politieke discussie in de raad maar even uit te stellen.

Van Hedel won onder de Haaftenaren nog meer aan goodwill toen hij de tegenstanders van 
de plannen uitnodigde om onder het genot van een kopje koffie hun bezwaren nog eens uit te komen leggen. Het actiecomité ging op de uitnodiging in en bood bij die gelegenheid meteen 1000 handtekeningen aan van bezorgde inwoners.

Ensink kijkt tevreden terug op de ontmoeting met de burgemeester. „Hij wilde luisteren. Echt luisteren. Voor het eerst in twee jaar werden we serieus genomen.” Bovendien benadrukte Van Hedel dat er niets in gang is gezet dat onomkeerbaar is. „Het college neemt geen beslissing, het laatste woord is aan de plaatselijke politiek.”

Dat betekent nog niet dat het actiecomité het lek nu boven heeft. Op 2 februari buigt de commissie ruimte zich over het voorstel om te komen tot een intentieovereenkomst voor de ontwikkeling van het bedrijventerrein. Een week later valt in de raad de uiteindelijke beslissing.

„Het is in het dorp het gesprek van de dag”, weet Ensink. „Op het schoolplein, in de supermarkt, iedereen heeft het erover.” Met haar actiecomité bezoekt ze deze periode de fracties. „De politiek is verdeeld; zo’n beetje fiftyfifty denk ik. Het wordt spannend.”